ایجاد رابطه ولایت در هجرت اهل مکّه و پناه دادن اهل مدینه

در سوره انفال آیه ۷۲ می‌فرماید که إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ هَاجَرُواْ وَ جَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ کسانی که ایمان آوردند و مهاجرت کردند، هجرت کردند و جهاد کردند به اموال‌شون و انفس‌شون فی سبیل الله، وَ الَّذِينَ ءَاوَواْ وَّ نَصَرُواْ أُوْلَئكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْض آنهایی که ایمان آوردند و هجرت کردند و جهاد کردند و آنهایی که پناه دادند، ءَاوَواْ باب افعال از ریشه اَوَیَ است و نصرت کردند، آنهایی که پناه دادند و نصرت کردند، اگر اَوَیَ رو به معنای پناه دادن معنا کنیم، این دو گروه رابطه ولایت بین‌شون برقرار میشه،أُوْلَئكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْض اینها پناه دادند، آنها هجرت کردند به سمت اینها و اینها پناه دادند. آنها هجرت کردند به سوی شهر مدینه، ببینید از مصداق‌هاش اینجاست، از اصلی‌ترین مصداق‌های اولیه این آیه ۷۲ اینجا هست، آنها هجرت کردند به سوی شهر مدینه، یکسری اهل ایمان، به اینها پناه دادند، یکسری افراد اینها رو پناه دادند، پناه دادند و نصرت کردند. هجرت آنها الی کجا بود؟ الی مدینه. یک کسانی چه در مدینه بودند، چه در مدینه مالکیت داشتند، اینها را پناه دادند، توجه کنید، آنها هجرت کردند الی مدینه، افرادی که در شهر مدینه حضور داشتند، مالکیت داشتند، اون افراد رو که به سوی مدینه هجرت کرده بودند رو پناه دادند. یک رابطه بین اینها شکل گرفت، رابطه ولایت. اینهایی که اینجا بودند در شهر مدینه بودند، شدند اولیاء اونها، رابطه ولایت بین اینها شکل گرفت. ولی اما کسانی که ایمان داشتند ولی مهاجرت نکردند،مَا لَكمُ مِّن وَلَايَتهِم مِّن شىْءٍ حَتىَ‏ يُهَاجِرُواْ . از این آیه استفاده میشه که وقتی این افراد مهاجرت کردند و از دیار خودشون جدا شدند، در پناه اون افراد قرار می‌گیرند و اگر چنین اتفاقی بیفته، رابطه ولایت است. اینجا یک رابطه ولایت زمانی است که این مهاجرت انجام بشه و اون پناه دادن، اتفاق بیفته.