هبوط به معنای تنزّل از یک مقام و جایگاه نیست

بشریت در ابتدای خلقت خطایی نکرده اند، پس نمی توان هبوط را تنزّل از یک مقام معنا کرد

یکی از معانی که در هبوط مطرح است به معنای تنزل مقام هست، به معنای سقوط در مقام و جایگاه مقامی که برخی از محققین و مفسرین اینگونه معنا می‌کنند، به این معنا ایراد وارد هست. آدم علیه السلام از چه مقامی هبوط کرد؟ این باید توضیح داده بشه. این هبوط در داستان آدم علیه السلام برای بقیه انسان‌ها هم مطرح هست، حداقل در آیه ۳۸ مخاطب، همگی هستند، قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْها جَميعاً فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدى‏ . بقیه انسانها از چه مقامی هبوط کردند؟ مگه چه خطایی کردند که هبوط کنند؟ بقیه بشریت چه خطایی کردند؟ اگر هبوط، عقوبت یک خطاست، عقوبت به معنای از دست دادن جایگاه مقامی، از دست دادن مقامات، بقیه بشر چه خطایی کردند که باید هبوط کنند؟ این، توضیح داده نمیشه، این معنا اینجا بهش خدشه وارد هست و مطلب بعدی اینکه در آیات دیگر هم این معنا، دچار ایراد هست.

هبوط حضرت نوح (ع) به معنای تنزّل از یک جایگاه نیست، چرا که با سلام و برکات خداوند همراه است

در آیه مربوط به نوح ع قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِط یعنی چی؟ یعنی سقوط از یک مقام؟ مگه نوح ع اشتباه کرده که سقوط از یک مقام کنه؟ قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَمٍ مِّنَّا وَ بَرَكَات مگر به واسطه، به سبب، با متصل شدن، با بهره از سلام از جانب خدا و برکات، جایگاه‌های مقامی از دست میره که گفته بشه يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَمٍ مِّنَّا وَ بَرَكَات ؟ بله به این معنای از دست رفتن مقام، تنزل مقام، ایراد وارد هست و به نظر این معنا نمی‌تونه درست باشه.