پرداختن به معرفت حمد در وسعت تمام عوالم
در آیه دوم سوره حمد مطرح است که الحمدالله رب عالمین، ارتباطش به ما چی هست؟ عالم های متعددی است که خدای متعال، که الله رب اون عالمهاست، ما اینجا این معرفت رو باید داشته باشیم که الحمد لله، الحمد لله به خاطر اینکه این الله، رب این عالمهاست، چرا ما باید نسبت به رب بودن خدای متعال در عالمها، معرفت حمد داشته باشیم؟ و اینها باید بهش توجه بشه. حرکت الی الله فقط معرفت حمد نسبت به دایره دور خود شما نیست بلکه خدای متعال در آیه دوم این معرفت حمد رو بسیار وسعت میده، وسعتش در پهنه یک زمین نیست، در پهنه آسمانها نیست، در پهنه عالمهاست. شما باید معرفت حمد رو در این وسعت داشته باشید. دایره معرفت حمد، عالمهاست، لزوماً دایره معرفت شکر، عالمها نیست، دایرهای است که محدودهای است که به شما ارتباط داره، محدودهای است که شما در اون محدوده از اشیاء و از موضوعات مختلف، به هرشکلی بهرهمند هستید، استفاده میکنید، در ارتباط هستید. در آیه دوم سوره حمد میفرماید الحمدلله رب العالمین، محدوده حمد در محدوده عالمهاست. شما باید از اینکه خدای متعال رب عالمهاست، معرفت حمد داشته باشید. ببینید حمد در دایره منتسب، در محدوده منتسب به شخص شما نیست فقط، دایره حمد بزرگ شد، حمد یک موضوع شخصی نیست، یک موضوع، یک معرفتی نیست که در ارتباط با مقولات شخصی و منتسب به شخص شما باشه.