خدا خواه بودن، غیر خدا نخواه بودن، لذت بردن و خدا را در ارتفاع دانستن، معارفی است که در تسبیح وجود دارد

پایه توحیدی مباحث جارالله کجاست؟ چی هست؟ تسبیح خدا. در تسبیح خدا چند مطلب رو میشه عرض کرد که باید به آنها توجه داشته باشیم. مطلب اول این هست خداخواه بودن، خدایا ما تو رو می‌خواهیم، تو مهم هستی، ما تو رو می‌خواهیم، مطلب دوم این هست، غیر خدا نخواه بودن، غیر تو رو نمی‌خواهیم، هر شیئی می‌خواهد باشد، هر عنوانی می‌خواهد داشته باشد، هر شیئی می‌خواهد باشد، هر چقدر که ممکنه من احساس کنم بهش نیاز دارم ولی چون غیر تو است، نمی‌خواهم، آن چیز که تو نیستی نمی‌خواهم، حاجتی نمی‌خواهم که تو درش نیستی، شیئی نمی‌خواهم که تو درش نیستی، غیر خدا نخواه بودن. پس ببینید یک مطلب شد خداخواه بودن، من تو رو می‌خواهم، نه اینکه تو رو می‌خواهم یک چیز دیگری هم می‌خواهم، غیر تو رو هم می‌خواهم، نه غیر تو رو هم نمی‌خواهم و مطلب دیگر در تسبیح لذت بردن هست، کیف کردن هست، شوق داشتن هست، ذوق داشتن هست. یک جوری خدا رو بخواهیم و یک جوری غیر خدا رو نخواهیم که ذوق کنیم که شوق داشته باشیم و مطلب دیگر معرفتی از خدا داشتن که خدا را در ارتفاع دانستن هست، چنان اوصافی از خدا داشتن، چنان شناختی از صفات خدا داشتن که خدا رو در ارتفاع ببینیم. خدایا تو خیلی بالا هستی ولی من تو رو می‌خواهم، فقط هم تو رو می‌خواهم. این مطالب گام اول و آغاز راه تسبیح خداست. ما عموماً افرادی هستیم که ساکن هستیم در موقعیت دنیا و یک چسبندگی خاصی داریم به موقعیتی که داریم، چسبندگی زیادی داریم، تسبیح یعنی جوری بودن که بر این چسبندگی غلبه کنی، بکَنی و حرکت کنی و ادامه حرکت بدهی. تسبیح اون موتور حرکت هست، اون انرژی از سکون خارج شدن و حرکت کردن مدام در راه خداست و الی الله است.