اهمیت نگاه اسمائی داشتن به ماجرای کربلا

دعا برای لذّت بردن از معارف و یاد اهل بیت (ع)

ما از خدا باید بخوایم که خداوند در ما لذت بردن رو قرار بده. از موضوعات از نعمات خدا از محبتهای خدا کیف کنیم و لذت ببریم. انسان سالم یعنی انسانی که لذت میبره از محبتهای خدا، از نعمات خدا. خدا به ما اوج لذت رو بده از نام مبارک امام حسین علیه السلام. ببینید بعضی آدمها از نام حسین لذت میبرند. همین که خداوند توفیق میده که اونها میتونند یاد امام حسین علیه السلام داشته باشند، نام مبارک امام حسین علیه السلام رو بر زبان جاری کنند، چنان لذتی میبرند که بسیار بیشتر از داشتن خیلی از نعمات دیگران. خدا باید توفیق لذت بده، توفیق کیف کردن. لذت یه چیز درونی هست همه ی دنیا رو داشته باشی در درون احساس لذت نکنی، اون داشتن مساوی هست با نداشتن، فرقی نمیکنه. شما کیفی نمیکنی. شما بهره ای نمیبری. شما لذتی نمیبری. اون داشتن مساوی هست با نداشتن. خداوند توفیق بده که ما از بهترین موضوعات عالم که در این راستا، یاد مبارک اهل بیت علیهم السلام، از همین مقولات هست، اوج لذتها رو ببریم. آنقدر لذت ببریم، وقتی مینشینی همین جوری در ذهنت میاد حسین آنقدر لذت ببری، آنقدر کیف کنی، همه ی وجودت همه ی سلولهای وجودت، فکر و ذکرت از لذت به هیجان در بیاد. خب این لذت هست. این کیف هست. انشاءالله که خداوند ما رو از کیف کنندگان و لذت برندگان از فضایل و محبتهای اهل بیت علیهم السلام قرار بده.

لذّت بردن از نعمات نشانه بهره مندی از آن هاست

خداوند توفیق بده ما از معارف لذت ببریم از قرآن لذت ببریم کیف کنیم. شما یک آیه ی قرآن می‌بینی اوج لذت و کیف باشه. لذت یک چیز درونی هست. اگر من از یک سیب از دیدن یک سیب از خوردن یک سیب بیشتر از کسی که یک قصر داره و از قصرش لذت میبره، من بیشتر از اون لذت ببرم چه کسی برنده هست؟ خب من برنده هستم. اگر یه کسی قصر داشته باشه از قصرش لذت خاصی نبره شما یه خانه ی کوچک داشته باشی از خانه ی کوچک، از این نعمتی که خداوند به شما داده، اوج لذت رو ببری. خب شما برنده هستی. شما داری لذت میبری اون بنده ی خدا لذتی نمیبره. در مقایسه ی انسانها با هم ما انسانها نباید بیرون هم رو با هم مقایسه کنیم بلکه باید درون هم رو با هم مقایسه کنیم. شما خودت رو با انسانها مقایسه کن نه بیرون رو بلکه درون رو من چقدر لذت میبرم دیگران چقدر لذت میبرند. تکاثر مسئله ی منفی ای هست. چرا؟ چون نسبت به بیرون هم اتفاق میافته. فلانی اون مال رو داره من هم داشته باشم، آقا فلانی اون مال رو داره لذتی نمیبره شما از او کمتر دارید، داری لذت میبری. درون هم رو نسبت به هم مقایسه کنیم نه بیرون رو. خداوند توفیق میده در درون شما اتفاقات مثبت میافته این رو مقایسه کنید ایمان همین هست دیگه، ایمان یه اتفاقی هست در درون.

از قرآن و حضور خداوند و ذکر ائو لذّت ببریم

بله خداوند توفیق بده که از قرآن لذت ببریم از معرفت خدا لذت ببریم از توحید لذت ببریم از تفکر در اوصاف خداوند لذت ببریم اوج لذتها. از اینکه شما نشستی به خدای خالق فکر میکنی لذتی در وجود شما بیافته که بزرگترین پادشاهان جبار در طول تاریخ چنین لذتی نبرده باشند. خب شما برنده هستی. شما در همین دنیا از اونها برنده تر هستی. شما در همین دنیا بیشتر بهره بردی نسبت به اونها. چون شما لذت بردی بیشتر از اونها. بله خداوند انشاء الله توفیق بده که ما بهره برنده و لذت برنده از محبتها و نعمتهای خداوند باشیم. آقا شما در بیابون هستی هیچ کسی نیست تک و تنها هیچی هم برای تو نیست. یاد خدا هست. حضور خداوند هست. شما از حضور خداوند و یاد خداوند لذت میبری. اوج لذتها. بله ما از خداوند لذت ببریم.

چرا در کنار رفیقی که مالک تمام عالم است لذّت نمی بری؟

آدمها در دنیا میدوند که یه مِلکی املاکی چیزی پیدا کنند، یه چیزی به نامشون باشه ده تا چیز به نامشون باشه بالاخره برای خودشون مالکی باشند، درسته!؟ از مالک بودن خودشون لذت میبرند آقا شما بدوی چقدر مالک میشی؟ یه مثلاً یک میلیاردم، به صورت میانگین هفت میلیارد انسان هستیم ما باید یک هفت میلیاردم به صورت متوسط مالک باشیم در کره ی زمین، شما هفت برابر متوسط جهانی مالک باشی، میشه یک میلیاردم. پس از یک میلیاردم مالکیتت لذت میبری. هنر کنی یک میلیاردم مالک هستی یعنی از متوسط مالک بودن افراد در جهان شما هفت برابر جلو هستی از این لذت میبری. یه کسی ممکنه از این لذت ببره از یک میلیاردم مالک بودن در زمین، اون هم اون قسمتهای قابل استفاده ی زمین برای بشر در حالت کنونی، مثلاً از اقیانوسها ملکیتی نداریم. از بیابانها ملکیتی نداره. از اون قسمتهای قابل استفاده برای بشر، سر جمع اش نسبتش در محدوده ی کره ی زمین بسیار کم هست. خیلی کمتر از این خواهد شد کره ی زمین در پهنه ی عالم بسیار کوچیک هست. یه ذره ای هم نیست، بعد شما نشستی یه کسی نشسته میگه من یه رفیق دارم اسمش خداست. مالک همه ی این عالم هست. من از مالک بودن رفیقم لذت میبرم از اینکه یه کسی رفیق من هست خیلی با من رفیق هست من هم باهش رفیق هستم و او مالک همه ی این عالم هست لذت میبرم آقا شما یه رفیق داشته باشی یک دهم یک شهر برای او باشه وقتی کنار او راه میری اصلاً همین که شماره ی تلفنش رو داری یه بار جلوی دوستانت یه زنگی بهش بزنی کلی لذت میبری کیف میکنی دیگه سلام کسی رو علیک نمیگیری، شما رفیق داری یه رفیقی که مالک همه ی عالم هست چرا از این لذت نمیبری؟ چرا از این موضوع لذت نبریم؟ چرا از این موضوع کیف نکنیم؟ اگر من یه رفیقی داشته باشم که یک دهم یک شهر برای او باشه چقدر لذت میبرم؟ مثلاً شما میگی یه مقدار خیلی زیادی، از داشتن رفیقی که عالم برای اوست خداوند بارها این رو تأکید کرده چرا؟ یه بخشیش این هست که میخواد بگه که بابا حواستون باشه من مالکم یه بخشیش این هست که میخواد اصلاً خداوند پُز بده بابا یه بخشیش این هست که رفیق هاش پُز بدند لَهُ مُلکُ السَماواتِ وَ اَلارض [البقره2: ] چرا؟ برای اینکه رفیق هاش پُز بدند.

لذت برن از در کنار مالک یوم الدین بودن

شما وقتی می ایستی نماز میخونی نماز یک افتخار کردن در قبال دیگران هست نسبت به دیگران هست شما میگی من الان که ایستادم اینجا دارم با کسی حرف میزنم که مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ هست رب عالمین هست اصلاً باهاش حرف میزنم اینقدر رفیقم مثل شماره ی تلفن هست تلفن گرفتم دارم با یه رفیق سرمایه دارم حرف میزنم، لذت ببریم خداوند باید توفیق بده که ما بتونیم از نعماتی که خداوند پیش روی ما گذاشته دم دست ما گذاشته از اونها اوج لذتها رو ببریم. هیچ چیزی در دنیا لذت بخش تر از خدا نیست و نباید برای ما باشه. رابطه ی با خداوند اوج لذتها و اوج رابطه هاست. شما تا با یه شیئی رابطه ای نگیری از اون ششیء که لذت نمیبری حتی از این اشیاء دنیایی، اگه یه ماشینی یه جایی هست اگه یه خونه ای یه جایی هست یه زمینی یه جایی هست تا شما با اون شیء رابطه ای نگیری که لذتی نمیبریخب همه ای اینها هست چون به شما ربطی نداره شما لذتی نمیبری، پس شما از اون رابطه داری لذت میبری وقتی اون رابطه ایجاد میشه ایجاد لذت میکنه تا موقعی که رابطه ای نباشه که لذتی نیست. لذت بخش ترین رابطه، رابطه ی با خداست. عالی ترین رابطه، رابطه ی با خداست.

از همراهی امام حسین (ع) با خدای متعال در صحنه عاشورا باید درس گرفت

یکی از موضوعاتی که در کربلا باید دنبال کرد همین هست عالی ترین رابطه، رابطه ی با خدا، این رو باید در کی دید؟ در عالی ترین فرد انسانی که میتونه این رابطه رو به بهترین شکل به نمایش بگذاره و انجام بده و اون امام حسین علیه السلام هست، اوج رابطه با خداوند. یه کم باید امام حسین علیه السلام رو از این منظر نگاه کرد. ما گاهی امام حسین علیه السلام رو، عمده ی اوقات ایجور هست از منظر خودمون و امام حسین به عنوان امام، ولی، محبوب ما، دنبال میکنیم. خیلی هم خوبه و خیلی هم درست هست. یه موقعی هم مطالعه کنیم امام حسین علیه السلام رو رابطه ی امام حسین علیه السلام رو با خداوند. این فرد در این میدان در این کارزار چه رابطه ای با خدا داره؟ همین که حس میکنی میخوای به این موضوع بپردازی همین که میخوای این موضوع رو دنبال کنی حس زیبا داره. یه الگوی عالی از رابطه ی با خدا در روز عاشورا روزهای قبل از عاشورا قبل از حرکت حتی در سالهای قبل سالهای قبل از واقعه ی عاشورا رابطه ی حسین علیه السلام با خدا چگونه هست؟ خیلی عجیب هست، امام حسین علیه السلام امام ما هست. معنای امام یعنی الگو، یعنی ازش درس میگیریم. یعنی ببینیمش بگیم خب امام حسین علیه السلام چگونه با خداوند رفتار میکنه.

امام حسین (ع) در روز عاشورا به دنبال ( يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ ) بود

چگونه با خداوند رابطه ایجاد میکنه و ما از اون رابطه درس بگیریم. چون قراره ما همین جوری باشیم. قراره ما دنبال ایشون راه بیافتیم دیگه، ماجرای امام حسین علیه السلام رو باید در نخهای اتصال به خداوند دنبال کرد. پله پله در چه رابطه ای از خداوند با خداوند، این ماجرا داره پیش میره. شب عاشورا رو در چه رابطه ای از خداوند میبینی؟ صبح عاشورا رو در چه رابطه ای از خداوند میبینی. عنوان این بحث رو باید کجا دنبال کنید؟ شما باید الان این سوالی که ما میپرسیم چی هست؟ چرا این سوال رو میپرسیم؟ آیا این رفتار قرآنی هست؟ آیا ما دعوت به این نوع از فکر شدیم؟ بله يُذْكر فِيهَا اسْمُهُ ، اسم خدا رو دنبال کنید شما ذکر اسم خدا کنید در این ماجرا، یه معنا از ذکر اسم خدا در این ماجرا یعنی همین، اینجا الان چه رابطه ای با خدا داره، چه نخی از اینجا به ساحت خداوندی وصل هست، چه ماجرای خدایی داره اینجا اتفاق میافته؟ شب عاشورا رابطه ی امام حسین علیه السلام با خداوند چیه؟ روز عاشورا چیه؟ اون لحظه ای که همه رو به میدان میفرسته چی هست؟ این رابطه چی هست؟ اون لحظه ای که همه به میدان رفتند و امام حسین مانده و میدان و دشمن در این زمان رابطه ی امام حسین علیه السلام با خداوند چی هست؟ وقتی این سوال رو میپرسی یعنی چی؟ یعنی يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ [ نور: 37] در این میدان ذکر اسم خدا کنید به جستجوی فهم اسم خدا باشید توجه به اسم خداوندی، ماجرای امام حسین علیه السلام رو میشه از منظرهای مختلف نگاه کرد از منظر تاریخ از منظر انسانی از منظر سرباز به عنوان یه سرباز یاری کننده از منظر یک سرباز محب، معرفت مون چی باشه در این نگاه کردن؟

تغییر نگاه ملائکه به ماجرای کربلاء از منظر اسماء

ماجرای امام حسین علیه السلام رو میشه از منظر اسماء خداوندی نگاه کرد نگاهی که خداوند در ابتدای خلقت بشر و در ماجرای خلیفۀ اللهی بشر اصلاح نگاه کرد از ملائکه. بر طبق برخی از روایات ملائکه وقتی اونجا اعتراض کردند و گفتند که کسی رو قرار میدی که يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاء کسی که فساد میکنه کسی که خونریزی میکنه برخی از روایات مطرح هست که اینجا ماجرای امام حسین علیه السلام مد نظر بوده. از این منظر نگاه کردند از منظر جنگ از منظر خونریزی از منظر فساد از منظر این ظلمهایی در صحنه ی عاشورا و کربلا اتفاق افتاد و روضه خوانی کردند و ناراحت شدند اعتراض کردند آقا این چه بساطی هست خداوند نگاه اونها رو اصلاح کرد در آیات بعد مطرح هست این نگاه اصلاح شد نگاه اونها عوض شد از منظر اسماء نگاه کردند ماجرای امام حسین علیه السلام رو اسمائی دیدند میدان عوض شد نگاه عوض شد وقتی اسمائی دیدند نه تنها اعتراض نکردند گفتند اصلاً ما هستیم ما خودمون در میدون هستیم آیا میشه ما هم در این ماجرا باشیم؟ لذا به سجده افتادند یعنی تسلیم شدند و در واقع همراه شدند و در واقع خواهان شدند که ای کاش در همون ماجرایی که از اون نگاه نگاه شون این بود که این ماجرا ماجرای سختی هست اون ماجرا ماجرای خونریزی ای هست خواهان شدند که در اون ماجرا باشند، چه کسانی؟ ملائکه کُلهُم اَجمَعین از بالاترین ملائکه تا رتبه های پایین تر ملائکه، نگاه عوض شد نگاه شد نگاه اسمائی، بله در این مطلب به یه بیان دیگر یعنی در رابطه ی در ماجرای امام حسین علیه السلام رابطه ی با خداوند رو دنبال کنیم کجا دنیال کنیم؟ یکی از اصلی ترین فضاهایی که میشه این رو دنبال کرد رابطه ای امام حسین علیه السلام با خداوند هست.

ثارللهی امام حسین (ع) به دلیل رابطه ایشان با خداوند در کربلا شکل گرفت

در ماجرای کربلا از چند سال قبل از ماجرای کربلا امام حسین علیه السلام امام ولی هست ولیکن ثارالله نیست. یکی از رابطه هایی که در کربلا بین امام حسین علیه السلام و خداوند شکل میگیره رابطه ی ثاراللهی هست. امام حسین علیه السلام در صحنه ی کربلا میشند ثارالله. شما باید این رو ببینید. این رو بفهمید. این رو توجه کنید. باید اون رو فهم کنید. اون موقع شما ذکر اسم خدا کردی. ذکر رابطه ی ایجاد شده در این ماجرا با خداوند. کربلا در پهنه ی ظلمهایی که انجام شد، در پهنه ی کشت و کشتاری که انجام شد، در عرصه ی غارتهایی که انجام شد، اگر فقط در اینجا بمونه استفاده ی محبت گونه داره. استفاده ی دلسوزی داره. در صحنه ی کربلا باید رابطه با خداوند رو دنبال کرد. اوج این رابطه، عالی ترین این رابطه، کارگردان انسانی بر پا کننده ی این رابطه، تنظیم کننده ی این رابطه، جلوه دهنده ی این رابطه، امام حسین علیه السلام هست. این رابطه ی با خداوند رو از سالها قبل تا ایام حرکت به سمت کربلا تا ایام حضور در کربلا شکل میده و چیدمان میکنه با رفتارهای مختلف.

دنبال کردن ردپای ذکر اسم خداوند در تمام صحنه های کربلا

یک سری رابطه ها اختصاصاً مربوط به خود امام حسین علیه السلام هست و او باید باشه و خود او به تنهایی در میدان. امام حسین علیه السلام رو تنها در میدان دیدی ذکر اسم خدا کن. ذکر اسم خدا کن یعنی چی؟ این ذکر اسم خداوند رو در تک تک صحنه های به سوی کربلا، در کربلا در میدان و حتی بعد از عاشورا در کاروان اُسرا، ذکر اسم خدا رو دنبال کن. یک راه ساده یک عنوان ساده برای اینکه شما ذکر اسم خدا کنی در ماجرای کربلا یعنی همین ببین چه رابطه ای با خداوند هست. اون رابطه رو در عالی ترین افراد اون کاروان طی کن و دنبال کن، بگو چه رابطه ای با خدا داره؟ یه جایی در صحنه ی میدان کربلا امام حسین علیه السلام هست ثارالله، این رو پیدا کن. یه جایی در صحنه ی میدان کربلا امام حسین علیه السلام هست وِترَ المُوتُور، این رو پیدا کن. این رابطه رو ببین این رابطه با خدا معنا میشه. در یک نگاه کلی به امام حسین علیه السلام در کل دوران زندگی مبارک ایشون و به خصوص در صحنه ی کربلا امام حسین علیه السلام هست حسین، این رابطه رو ببین .رابطه ی حسین و خدا رو ببین. یک جا در یک رابطه ای امام حسین و خداوند، امام حسین علیه السلام هست، سید شهداء. این رابطه رو ببین. چجوری شکل گرفته چی شکل گرفته چه اتفاقی افتاده؟

اولین تعلیم خداوند، نگاه اسمائی به ماجراهای عالم است

بله اولین کلاس بشر که گذاشته شد و اولین معلمی ای که خلیفه ی خداوند انجام داد نگاه اسمائی به ماجراهای عالم بود. حتی به ماجراهایی که اگر نگاه اسمائی نباشه اون ماجراها فساد و خونریزی هست لذا نگاه اسمائی تعلیم داده شد در ماجرای کربلا.

در بسیاری از ماجراهای عالم باید از منظر ذکر اسم خداوند وارد شد

در واقع ما باید ذکر اسم خدا کنیم اوج این ذکر اسم خدا یعنی دیگه به یه جایی برسی که امام حسین علیه السلام رو رفتارهای امام حسین علیه السلام رو چیزی بجز اسم خدا هر رفتاری سر میزنه اسم خداست. کلاً شما امام حسین علیه السلام رو اسم میبینی. اگر شما میگویی امام حسین علیه السلام اینگونه به میدان رفت اینجا باید اسم خدا ببینی. بله پس منظرمون به ماجرای امام حسین علیه السلام منظرمون به ماجراهای امام حسین علیه السلام، منظرمون به بسیاری از ماجراهای دنیا در دنیا در طول تاریخ و در آینده باید منظر ذکر اسم خدا باشه. خداوند از کوچک ترین موضوعات ما رو دعوت به این ماجرا کرده که یاد بگیریم ذکر اسم خدا رو تا بزرگترین ماجراها.

از طریق روح می توان اندکی از حال و هوای امام حسین (ع) و ذکر اسم خدا توسط ایشان را درک کرد

طبق آیات سوره ی نور اگه شما میخوای این کار رو انجام بدی اگه شما میخوای توفیق داشته باشی که ذکر اسم خدا کنی باید داخل خونه باشی. باید درون اون ماجرا باشی. باید درون اون میدان باشی لذا میفرماید فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ درون اون میدان درون اون فضا ذکر اسم خدا حس میشه معرفت میشه فهمیده میشه. بعضی میدانها وقتی شما میخوای ذکر اسم خدا کنی باید بری درون اون میدون. باید بری اونجا باشی. اگه کنار روح مبارک امام حسین علیه السلام در میدان کربلا پرواز نکنی چگونه میخوای حال حسین علیه السلام رو با خداوند بفهمی؟ اینها حرفهای بحث نیست. اینها حرفهای خارج میدان نیست. جایگاه این فهم ها با بحث نیست با خارج میدان نیست بیا بریم داخل. با بحث میشه راه داخل رفتن رو پیدا کرد. با استدلال با پرداختن به قرآن میشه راه اون داخل میدان رفتن رو پیدا کرد. عرض نمیکنیم نمیشه پیدا کرد ولی میشه پیدا کرد حتماً باید راهی باشه حتماً باید راهی به درون باشه و شما با تفکر و با تعقل با هدایت با بهره از قرآن راه به درون رو پیدا میکنی، باید بری درون. کیا این حال رو میفهمند؟ چه کسانی حال امام حسین علیه السلام رو چه کسانی رابطه ی امام حسین علیه السلام رو با خداوند میفهمند؟ چه کسانی متوجه این رابطه هستند؟ شما در برخی از ادعیه این رو میخونید ارواح التی حلّت بفنائک اونهایی که روح شون همراه روح امام حسین علیه السلام هست اونها مقداری ذره ای حال امام حسین علیه السلام رو با خداوند میفهمند اونها توفیق پیدا میکنند که صحنه ی ماجرای امام حسین علیه السلام رو با خداوند در اون صحنه ذکر اسم خدا کنند چه کسی توفیق پیدا میکنه ماجرای امام حسین علیه السلام رو از منظر ذکر اسم خدا دنبال کنه فاصله زیاد هست خیلی زیاد اصلاً اینجا بخوای ذکر اسم خدا کنی باید بری داخل باید بری داخل این میدان شما میخوای حرکت کنی بری داخل این میدان کجا میری؟ خب یه مدتی با کاروان امام حسین علیه السلام حرکت میکنی بعضی صحنه ها رو میتونی وارد شی. روحاً میتونی وارد شی.

گام به گام همراهی با امام حسین (ع) و ارتفاع گرفتن از رحلت با کاروان ایشان تا ورود در بیت

همراه کاروان باشی میرسی تا مکه یک روز مانده تا عرفه امام حسین علیه السلام یک سطح پرواز کاروان رو بالا میبره. سطح پرواز یک روز مانده به عرفه یه سطح میره بالاتر. مَن کَانَ فِینا بَاذِلاً مُهجَتَه وَ مُوَطِّئاً عَلی لِقاءَاللهِ نَفسَه فَلیَرحَل مَعنا ، فَلیَرحَل مَعنا با ما بیاد با من بیاد، بیاد کنار من حرکت کنیم سطح پرواز یه پله رفت بالا. از این منظر میشه یه بار ماجرای کاروان امام حسین علیه السلام رو دنبال کرد، سطح پرواز، ارتفاع همراهی با امام حسین علیه السلام، پله های ارتفاع همراهی با امام حسین علیه السلام. حالا با عناوینی شبیه به این. خب رسیده به شب عاشورا ارتفاع پرواز تغییر میکنه. شب عاشورا دوباره یک تغییر در ارتفاع پرواز هست، دوباره یک تغییر در ارتفاع همراهی هست. روز عاشورا هم همین شکل تا یک جایی میرسه که دیگه کسی همراه نیست. امام حسین هست و خودش هست و خودش. این صحنه رو چه کسی میخواد ذکر کنه؟ چگونه میشه در این صحنه ای که امام حسین علیه السلام خودش هست و خودش و خدا، چگونه میشه این صحنه رو ذکر کرد در این صحنه ذکر اسم خدا کرد؟ اصحاب امام حسین علیه السلام قبل از صحنه همه ی هستی شون رو ریختند که روح شون همراه امام حسین علیه السلام باشه در این میدان در اونجایی که امام حسین علیه السلام هست و خدا ، در اونجایی که ثاراللهی امام حسین علیه السلام میجوشه در اونجایی که وِترَالمُوتُور بودن امام حسین علیه السلام تجلی میکنه، اونجا باشند بفهمند حس کنند توجه پیدا کنند ذکر کنند فِي بُيُوتٍ در اون بیت در اون محدوده باشند. باید خداوند توفیق بده ماها یه مقداری در این فضا حس بگیریم در این ایام در ایام شهادت امام حسین علیه السلام به این موضوع توجه کنیم حس بگیریم روح مون رو در این فضا همراه کنیم تا چقدر خداوند توفیق بده که ما بتونیم این فضا رو ذکر کنیم.

همراهی با رجال خدایی برای ذکر اسم خداوند

ببینید طبق آیات سوره ی نور شما برای اینکه این فضا رو ذکر کنی باید با رجال خدایی همراه بشی قبل از این فضا همراهی با رجال خدایی هست که در آیه ی 37 سوره ی نور مطرح هست شما باید اونجا همراه بشید برای همراه شدن باید چه کنیم؟ همه ی دعاها برای آمینش هست، شما همه ی اون قبلها برای این هست که بری داخل خونه اونجا بتونی ذکر اسم رب کنید برای اینکه یه جایی که محدود هست یه جایی که خط کشیده شده بتونی اون داخل اونجا ذکر اسم خدا کنی اونجاست که شما میتونی ذکر اسم خدا کنی باید ذکر اسم خدا رو اونجا انجام بدی اونجا ارتفاع داره اونجا بالا هست اونجا رو نمیتونی وارد بشی أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ اونجا بالا هست اونجا با اذن خداوندی بالا برده شده و اونجاست که ذکر اسم خدا اتفاق میافته و میشه ذکر اسم خدا کرد، ما باید همراه بشیم با رجال خدایی لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَ إِيتَاء الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ . در همین ایام محرم در همین ایام شهادت امام حسین علیه السلام تا عاشورا نه تا اربعین انسان همین فضا رو تمرین کنه همراهی با رجال خدایی به سوی جایی، لحظاتی، فضایی که اونجا خیلی اختصاصی هست ذکر اسم خدا هست همین رجال در اون فضا قرار یه رفتارهایی با خداوند داشته باشند که اگه اونجا نباشی نمیفهمی اگه اونجا نباشی نمیتونی اون رفتار رو درک کنی همه ی دعاها برای آمینش هست در نهایت ما باید بریم با خداوند عالیترین رفتار رو داشته باشیم اون رو باید بریم اونجا یاد بگیریم باید بریم اونجا بفهمیم.

حبّ امام حسین (ع) انسان را به سمت ایشان و ذکر اسم خداوند می کشاند

زندگی بدون ذکر اسم خدا مفهوم نداره مفهوم خدایی نداره مفهوم غیب آسمانها و زمین نداره مفهوم غیبی نداره. اگر ذکر اسم خدا رو حذف کنی اگر توفیق پیدا نکنی به ذکر اسم خدا مفهوم ماجراها موضوعات در همین اَشکالی هست که میبینی عالیترین این ذکر اسم خدا در رفتار اهل بیت علیهم السلام اتفاق میافته. در رفتار امام حسین علیه السلام اتفاق افتاده و عالیترینش در آن لحظه ای که امام حسین علیه السلام هست و خودش هست و تنهاست و او با خداست. باید به اینجا راه پیدا کرد شب عاشورا رو از منظر رابطه ای امام حسین علیه السلام با خداوند دنبال کنیم یه کم بهش فکر کنیم. ما به عنوان محب امام حسین علیه السلام روح مون کشش داره، میره. همین که شما فکر میکنی یه کمی از اونجا برای شما میجوشه حس میگیری. شما همین الان حس کنید این رابطه ی فکری رو ایجاد کنیم. شب عاشورا امام حسین علیه السلام و خدا. یه موقعی باید معرفت پیدا کنیم به این بحثها یعنی بفهمیم بدونیم با جزئیات بفهمیم که صحیح هم هست باید وارد شیم خب همه ی این فهمیدن ها برای این هست که شما بری و وارد بشی. ماجرا امام حسین علیه السلام یک کشتی وسیع هست. شما گاهی ممکنه استدلال نداشته باشی ممکنه فهم نداشته باشی فهم به معنای اینکه با جزئیات بتونی توضیح بدی ولی بهش فکر کنی این حبّ امام حسین علیه السلام روح شما رو میکشونه اونجا، شما حس میگیری. ولو یک حس نه چندان خیلی عالی و نه چندان قابل توضیح.

در ماجرای شب عاشورا آنچه از همه مهمتر است رابطه امام حسین (ع) با خداوند است

برخی از ماجراها صحنه های کربلا رو یاد کنیم یعنی بیاریم در ذهن مون و در اون ماجرا اون ماجرایی که برامون جلب توجه بیشتری داره در اون ماجرا فکر کنیم به رابطه ی امام حسین علیه السلام و خداوند متعال. همین رو در این روزها تمرین کنیم من به ذهنم میرسه که اثر میگیریم، در ایام مختلف روز در اوقات فراغت در اوقات مشغله در اوقات خوب مون در نمازهامون در دعاهامون خدایا رابطه ی امام حسین علیه السلام و توِ خدا در شب عاشورا چی بوده؟ ایا به من توفیق میدی من به این موضوع توجه پیدا کنم؟ آیا به من معرفتی از این موضوع میدی؟ این ذکر اسم توست، باید به امام حسین علیه السلام اینجوری نگاه کنی از این منظر نگاه کنی از این منظر دنبال ایشون راه بیافتی از منظر یک پدر خوب دنبال ایشون راه نیافتیم شب عاشورا نگران بچه هاشون هستند، آیا این نبود؟ خب شاید این هم بود و بود. الان عرض مون این هست از این منظر دنبال ایشون راه نیافتیم، رابطه ی حسین علیه السلام با خداوند متعال شب عاشورا چی بود؟ شما شب عاشورا ممکنه دنبال کنی امام حسین علیه السلام نگران این بود فردا چی میشه خدایا فردا بچه های من چی میشند فردا اصحاب من چی میشند الان باید چیکار کنیم امشب باید چه تدبیری ببینیم، آقا ولش کن اینها رو بگذار کنار، رابطه ی امام حسین علیه السلام با خداوند متعال شب عاشورا چی بود، اینها معماست در عاشورا اینها معماست در ماجرای اهل بیت علیهم السلام اگه بخوایم گریه کنیم برای این موضوع گریه کنیم خدایا راهی بگذار برای ما راهی بگذار من توجه پیدا کنم به این رابطه، رابطه ی امام حسین علیه السلام با تو رابطه ی امام حسین علیه السلام با خداوند الرحمن الرحیم چی بود در شب عاشورا، آیا به تاریخ بپردازیم؟ بپرداز، آیا به حوادث بپردازیم؟ بپرداز، آقا امام حسین علیه السلام گفت برید نرفتند موندند عجب آدمهای خوبی هستند عجب اصحاب با وفایی هستند بپرداز همه ی اینها خوب هست و درسهای زیادی داره الان بحث ما اون نیست در همون صحنه ای که امام حسین علیه السلام حالا به قولی خواست از دیگران که برید خدایا رابطه ی حسین با تو چیه؟ این رو دنبال کنیم.

منظر اسمائی داشتن به ماجرای کربلا و از دریچه ذکر اسم خداوند دیدن آن، اوج نگاه به این واقعه است

بله اگر نگاه اسم خدا رو حذف کنیم نگاه اسمائی رو به ماجرای امام حسین علیه السلام حذف کنیم بله خداوند از ابتدای خلقت بشر نگاه اسمائی رو پایین آورد و یاد داد خلیفه ی خدا اصلاً اومد که نگاه اسمائی رو بیاره در آسمانها و زمین، اگر به ماجرای امام حسین علیه السلام با نگاه اسمائی با نگاه اسماء خداوند نگاه نکنی جنبه های مختلفی برای شما پر رنگ میشه از فساد و خونریزی گرفته تا نگاه های انسانی تا نگاه های رفاقتی تا نگاه های ایثارگری تا نگاه های مختلف تا برو بالا اصلا شما بری در آسمانها ارتفاع بگیری بری در آسمانها یکی از موضوعاتی که از ماجرای امام حسین علیه السلام اونجا میبینی مصیبت عُظمی هست آیا این اتفاقها هست؟ هست، آیا این اتفاقها رو نباید دید؟ بله که باید دید، ولی شما همچنان در محدوده ی آسمانها و زمین هستی، خیلی ارتفاع بگیرها... در محدوده ی آسمانها و زمین هستی اینجا میبینی اثر رو در این پایینها میبینی بخصوص از پایین به بالا میبینی اثر از بالا به پایین رو باید دنبال کنی اثر از بالا به پایین کجاست اینکه شما پدر خوبی باشی که رفتار از پایین به بالاست اینکه شما رفیق خوبی باشی که رفتار از پایین به بالاست اینکه شما ایثار کنی که رفتارهای اینجایی هست اثر مثلاً در آسمان دوم داره اینکه مصیبتی در آسمانها اتفاق افتاده که رفتارهای اینجایی هست، اثر خدا رو کجا میبینی، حلقه ی اتصال خداوند متعال رو اثر خداوند متعال رو در محدوده ی آسمانها و زمین در اون ماجرا کجا میبینی؟ از کجا باید ببینی از رفتار اسمائی از جستجوی اسماء خدا از دنبال کردن معرفت و ذکر اسماء خدا در اون ماجرا، با ذکر اسم خداست که ماجرایی در محدوده ی زمین و آسمانها معنای غیبی پیدا میکنند. حلقه ی اتصالشون به غیب ایجاد میشه و در واقع پای خداوند به اون ماجرا باز میشه.

بله انشاءالله که خداوند توفیق بده ما بتونیم در ماجرای امام حسین علیه السلام به دنبال ذکر اسم خدا باشیم این رو بفهمیم. یکی از صحنه های ماجرای کربلا رو انتخاب کنیم هر صحنه ای فکر میکنیم از اون صحنه می تونیم حس بیشتری بگیریم برامون جذاب تر هست همه ی صحنه ها جذاب هستند حالا اگر صحنه ای براتون جذاب تر هست رابطه ی امام حسین علیه السلام رو در اون صحنه با خداوند دنبال کنیم بهش فکر کنیم دعا کنیم خدایا من این رابطه رو میخوام بفهمم خدایا از این رابطه حسی به من برسون، حس رابطه ی امام حسین علیه السلام با خداوند متعال. ظهر عاشورا شده امام حسین علیه السلام در گوشه ای از میدان به همراه یاران به نماز ایستاده دشمن شیطنت میکنه برخی شون میان از جلو تیراندازی میکنند برخی از یاران نگران جان امام هستند سینه سپر میکنند شهید میشند همه ی این ماجراها داره اتفاق میافته همه ی اینها جای خودشون جای درس داره و در همه ی اینها هم تجلی از ذکر اسم خدا وجود داره ولی در این صحنه خدایا من میخوام رابطه ی امام حسین علیه السلام رو در اون لحظه ای که به نماز ایستاده با تو بفهمم حس کنم اثر از اون رابطه بگیرم این رابطه برام جلب توجه کرده انشاءالله که خداوند بر توفیقات همه ی ما در این مسیر اضافه کنه انشاءالله که به برکت توجه مادر مهربان سلام الله علیها همه ی ما از فضاهای درون خانه ی امام حسین علیه السلام بهره مند بشیم حس بگیریم اثر بگیریم. انشاءالله که خداوند توفیق بده به برکت وجود امام حسین علیه السلام ما از فضاها و رابطه های اهل بیت علیهم السلام با خداوند متعال اثر بگیریم. اهل ذکر اسم خدا باشیم. هدیه به پیشگاه اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام صلواتی بفرستیم. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.