لطف خدا در ابتلا به امتحانات، قرار دادن ما در دنیایی کوچک و پست با عمری بسیار کوتاه است

این لطف خدای متعال هست که ما را در دنیای کوچک قرار داد که امتحان‌مون ساده‌تر باشه، اگر وسعت دنیا به اندازه وسعت مثلا پهنه قیامت بود و ما در اون صحنه مورد ابتلا و آزمایش قرار می‌گرفتیم، آزمایش‌مون سخت‌تر بود. اینقدر ما را در دنیا، در موقعیت کوچکی قرار داد، به اندازه وسعت یک کره زمین که حتی در پهنه آسمان اول هم به چشم نمی‌آید و با یک عمر کوتاه که امتحان و آزمایش برای ما ساده‌تر باشه، که امتحان و آزمایش هم ساده‌تر باشه. به شما گفت آقا یک موقعیت بسیار ریز و کوچک در اختیارت قرار می‌دهم با یک فرصت بسیار کوتاه، از تو خواهش می‌کنم به این موقعیت بسیار کوچک و این فرصت بسیار کوتاه، دل نبند، حجت تمام شده. اگر خدای متعال یک موقعیت بسیار بزرگ با یک فرصت بسیار بزرگ در اختیار قرار می‌داد و می‌گفت به این موقعیت بسیار بزرگ و فرصت بسیار زیاد، دل نبند، می‌گفتیم خب سخته، هم موقعیت بزرگه، وسعت داره، هم زمان زیادی داریم، من قراره دو میلیارد سال از این موقعیت بسیار بزرگ بهره ببرم، خب حالا سخته ازش دل بکَنم، گفت یک موقعیت چند ساله که عددش در پهنه زمان میل به صفر داره، در یک موقعیت مکانی بسیار کوچک که وسعتش در قبال وسعت همین مادی، آسمان مادی میل به صفر داره، از انسان خواسته که ای انسان به این موقعیت دل نبند. اینکه خدای متعال انسانها رو در دنیا قرار داد و خواست که در دنیا، مسیر توحید، مسیر وصول به خدای متعال را دنبال کنند، این لطف به انسانها بود، اینکه در دنیا زهد کنند، این لطف به انسانهاست. اگر دنیا نبود، سخت بود. اگر موقعیتی که انسان درش قرار داشت، اینقدر دنی نبود، اینقدر پست نبود، اینقدر حقیر و کوچک نبود، کار برای انسان سخت می‌شد، سخت‌تر می‌شد و لطف خدای متعال است که گاهی به برخی انسانها، در همین دنیای پست، موقعیت‌های کوچکتری عطا می‌کنه که آقا بکَن، به چشمت نیاید. با این دید، دنیا برای انسان یک محبت است، اینکه خدای متعال برای اینکه انسان رشد کنه، صحنه امتحان رو ساده‌تر کرده، موقعیتی که انسان درش قرار داره رو یک موقعیت بسیار پست و حقیر کرده تا انسان بهش دل نبنده، تا انسان درگیرش نشه. دنی‌ترین و پست‌ترین و حقیر‌ترین موقعیتی که می‌شد در عالم ایجاد کرد رو خدای متعال ایجاد کرد و انسان رو در آنجا قرار داد که انسان به اون موقعیت دل نبنده و الی الله حرکت کنه، حالا چی میشه که برخی از انسانها به این واقعیت دنی و پست و حقیر دل می‌بندند؟!