خروج از ظلمات شرک و مقیم شدن در حصن لا اله الا الله باید اولویت اصلی زندگانی ما شود

وقتی به ظلمات توجه می‌کنیم، در بحث ظلمات، دو تا مطلب خیلی مهم است: اول شناخت درست از ظلمات و موقعیت در ظلمات و دوم مسیر خروج از ظلمات. افراد، انسان‌ها، عمدتاً در این دو موضوع لنگ هستند. در ظلمات هست، اعمال او در ظلمات هست، راهی برای خروج از ظلمات هم ندارد ولی دلخوش است، لَيْسَ بِخارِجٍ‏ مِنْها این گونه است موقعیتش، ولی دلخوش است چرا؟ چون زُيِّنَ لِلْكافِرينَ ما كانُوا يَعْمَلُون‏ ، اینطور شده. یا برخی افراد راهی غلط برای خودشان ایجاد می‌کنند، اسْتَوْقَدَ ناراً فَلَمَّا أَضاءَتْ ما حَوْلَه انسان باید این موقعیت را بشناسد، معرفت پیدا کند و در ادامه از ظلمات واهمه کند، بترسد. خدایا من از این ظلمات واهمه دارم، می‌ترسم. بیشترین خوف من از ظلمات است، از ظلمات شرک. نه از اینکه بخشی از زندگی مادی‌ام را از دست بدهم، نه از اینکه فلان مسئله اتفاق بیفتد، من از ظلمات شرک می‌ترسم. واهمه من این است که لحظاتی بر من بگذرد و من موحد نباشم، لحظاتی بر من بگذرد و من در حصن لا اله الا الله نباشم. این گونه واهمه داشته باشیم، خوف داشته باشیم، ترس داشته باشیم از شرک، از غیر الله. خدایا من از این می‌ترسم غیر الله‌ها مثل مَوْجٌ‏ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ‏[النور24ک 40] بر من حمله می‌کنند، من رو می‌پوشانند، بر من سوار می‌شوند. من پوشیده شده‌ام از غیر الله‌ها، از ظلمات‌ شرک، من از این می‌ترسم. این باید برایمان واهمه باشد، برایمان پر از خوف و ترس باشد، بودن در ظلمات و خدای نکرده باقی ماندن در ظلمات، لَيْسَ بِخارِجٍ‏ مِنْها شدن از ظلمات. این فضا رو باید در وجودمان زیاد کنیم، توجه کنیم، این ترس و واهمه رو باید زیاد کنیم و این تضرع را و به تبعش این تضرع را باید زیاد کنیم و بخواهیم. اولویت اول زندگی ما بشود توحید، بشود عدم شرک، بشود تسبیح خدا، بشود حمد خدا، بشود وارد شدن در حصن لا اله الا الله. خدایا من می‌خواهم یک جوری بشوم که در زندگی لحظه‌ای بر من نگذرد که من در فضای لا اله الا الله نباشم. اگر کسی دو ساعت در فضای لا اله الا الله نباشد خسران بزرگ کرده. آیا ما متوجه هستیم که این خسران بزرگ است؟!