استفاده از فرصت محدود دنیا جهت رشد

نگاه به دنیا به مثابه یک فرصت رشد

نگاهمون به دنیا چگونه باشه؟ دنیا به مثابه یک فرصت است نه یک مضیقه، نه یک تنگنا، نه یک گرفتاری، بلکه به مثابه یک فرصت رشد. دنیا به مثابه یک نگاشت هست، نگاشت همه مسیر رشد و عالی‌ترین و طولانی‌ترین مسیرهای رشدی که هست، نگاشت شده در ظرف دنیا، در محدوده دنیا و در دوره عمر یک انسان. یک حرکت کوچک یک انسان، یک حرکت یک متری یک انسان میتونه معادل یک جهش و حرکت چند هزار کیلومتری این فرد در آسمانها و آخرت باشه. بله اینگونه باید به دنیا نگاه کنیم، به دنیا باید به مثابه یک فرصت رشد نگاه کنیم، یک محدوده‌ای که اینجا کوچک هست ولی به شکل یک منشور در بعد از مرگ و قیامت اثر دارد. اینجا شما یک رفتار انجام می‌دهید، در یک پهنه بزرگی از قیامت شما اثر می‌گذاره و پهن میشه و گسترده میشه. دنیا اینطور هست. لذا به دنیا، به فرصت دنیا، اصطلاحا عرض می‌کنیم دنیا، منظورمون فرصت دنیاست، به دنیا و عمر دنیا و زندگی در دنیا باید اینگونه نگاه کرد، به عمرمون در دنیا و فرصت دنیا باید اینگونه نگاه کنیم، به عنوان یک فرصت.

ابرار و عباد الله بهترین استفاده از دنیا در مسیر رشد را داشتند

بله انسانها باید از دوران روزگارشون و دهر که براشون هست و عمری که در این دهر دارند، استفاده مفید بکنند. بارز استفاده کنندگان و سرآمد استفاده کنندگان در سوره انسان مطرح هستند الْأَبْرَار بعد از الْأَبْرَار بارز و سرآمد استفاده کنندگان عباد الله، از تمام لحظات عمرشون به بهترین شکل استفاده کردند، به شکلی استفاده کردند که لحظه‌ای در عمرشون وجود ندارد که شیء مورد ذکر خدای متعال نباشند، جل الخالق! عجب انسانهایی هستند، عجب توفیقی دارند، مگه میشه یک انسان باشه اینطوری باشه؟! لحظه‌ای در زندگی او پیدا نمیشه که شیء مذکوری از جانب خدای متعال نباشه، تمام لحظات زندگی او مورد توجه خداست. بله از دنیا باید اینجوری استفاده کرد، دنیا رو باید اینطور دید، محل سرعت، محل سبقت، محل جهش، محل معراج، محل عروج.