توجه به دورانی که نور خداوند و ملک و ولایت او حاکم است از اهداف گام اول خروج از ظلمات است نور

ضرورت توجه به موقعیت هایی که خداوند در آن ها انسان را از ظلمات به سمت نور خارج می کند

طبق آیات خروج از ظلمات به سمت نور، کسی از ظلمات به سمت نور خودش خارج نمی‌شود بلکه او را خارج می‌کنند. انسان باید چه کار کند؟ طبق آیات، انسان باید به موقعیت‌هایی که، رفتارهایی که، می‌تواند او را مشمول خروج از ظلمات به سمت نور کند، توجه کند و در آن موقعیت‌ها قرار بگیرد.

هدف اصلی از ارسال موسی (ع) به سوی قوم بنی اسرائیل، خارج کردن آنها از ظلمات به سمت نور و توجه دادن آنها به ذکر ایّام الله بود

مثلاً در آیه پنجم سوره ابراهیم ع می‌فرماید که وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسىَ‏ بَايَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلىَ النُّورِ وَ ذَكِّرْهُم بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فىِ ذَلِكَ لاَيَاتٍ لِّكلِّ صَبَّارٍ شَكُور این یک مرحله از خروج از ظلمات به سمت نور است. خدای متعال موسی را به وسیله آیات به سوی قوم موسی ارسال کرد تا آنها را از ظلمات به سمت نور خارج کند، موضوع چی است؟ خارج کردن آنها از ظلمات به سمت نور. این، عنوان اصلی ماجراست و در مرحله بعد وَ ذَكِّرْهُم بِأَيَّامِ اللَّهِ و توجه دادن آنها به ایام الله. پس مرحله اول از ارسال موسی علیه السلام، هدف اصلی اول، خروج قوم از ظلمات به سوی نور است، میزان خروجی که از ظلمات که بشود قوم را به ایام الله متوجه کرد، به ایام الله توجه داد، ذکر ایام الله را در بین آنها مطرح کرد. پس باید موسی برود و قوم را از ظلمات، به اندازه‌ای به سمت نور خارج کند که بشود برای آن قوم، ایام الله را ذکر کرد. هدف اصلی، نجات بنی اسرائیل از فرعون نیست، هدف اصلی برای قوم، که این هم هست، این نجات هم واقع شد، ولی موضوع اصلی، خروج از ظلمات به سمت نور است. به آیاتی که موسی ع ارائه کرد باید به گونه‌ای توجه می‌کردند که از ظلمات به سمت نور خارج بشوند، نه فقط از فرعون و آل فرعون نجات پیدا کنند و زندگی بسازند و دنیا بسازند و زر اضافه کنند و طلا اضافه کنند و رفاه ایجاد کنند، باید به آن آیات به گونه‌ای توجه می‌کردند که یک قدم از ظلمات به سمت نور خارج بشوند و بر اساس این فضای جدید نورانی و بر اساس این میزان بهره از نور، متوجه ایام الله بشوند، توجه کنند به ایام الله، توجه کنند به یوم الله ظهور، توجه کنند به یوم الله قیامت.

هدف از برداشتن گام اول ظلمات به سمت نور توجه به دورانی است که مُلک و ولایت فقط مخصوص خداوند است

بر اساس این توجه به آیات، باید یک قدم از ظلمات خارج بشویم و به سمت النور برویم، یعنی چه بشود؟ یعنی غیرالله به میزانی از ما زدوده بشود و به میزانی نور در ما حاکم بشود که ما متوجه بشویم که دورانی است، دوره‌هایی است که آنجا سراسر خدا حضور دارد، الله حضور دارد، سراسر حضور خدا آنجا حس می‌شود، همه چیز به یدالله مشهود است آنجا. دورانی که نور خدا آنجا بروز دارد، دورانی که وَ أَشْرَقَتِ‏ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها است. این گام از خروج از ظلمات به سمت نور، از اصلی‌ترین آثارش، توجه به آینده خدایی است، توجه به آینده نورانی است. قدم اول از خروج از ظلمات به سمت نور، یک پله وفتی بالا بیایی، نگاهت باید برود به سمت دوران آینده‌ای که تنها خدا و نور خدا حاکم است و حضور دارد. باید متوجه بشوی که دورانی خواهد شد، دورانی وجود دارد در آینده که در آن دوران، غیر اللهی نیست و شما نمی‌توانی غیرالله رو شریک قرار بدهی. دورانی که مُلک فقط برای خداست، دورانی که ولایت فقط برای خداست.

قوم موسی (ع) می بایست آن گونه به آیات توجه می کردند که نتیجه اش زدودن شرک و توجه به نور الله می شد

قوم موسی باید این گونه به آیاتی که موسی عرضه کرد و ارائه کرد، توجه می‌کردند و این گونه باید اثر می‌گرفتند. از عصای موسی فقط برای اینکه تشنه هستیم و در این بیابان گیر افتادیم و از این صخره‌ها آبی برای ما بجوشد و از تشنگی نجات پیدا کنیم و زندگی‌مون بهتر بشود، نباید اینجوری نگاه می‌کردند، فقط به این عنوان نگاه نمی‌کردند بلکه باید از این آیه اثر می‌گرفتند برای اینکه غیراللهی را در وجودشون، درجاتی از غیرالله رو در وجودشون حذف کنند و توجه کنند به اینکه دورانی است که در آن دوران، فقط نور خداست.

شیعه نزد اهل بیت (ع)، باید حاجت هایی چون، خروج از ظلمات و موحدتر شدن داشته باشد

از این، یک مقدار درس بگیریم، ما عموم شیعیان اینطور هستیم، به محضر مبارک اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام می‌رویم، در مراقد مطهرشون می‌رویم، حاجت می‌گیریم، گاهی اوقات خودمان اقرار می‌کنیم که گره‌هایی باز می‌شود که باز نشدنی بوده، مشکلاتی حل می‌شود که حل نشدنی بوده، این باید ما رو یک قدم از ظلمات به سمت نور خارج کند، این باید ما رو یک قدم موحدتر کند و توجه بدهد به آینده‌ای که در آن آینده، نور خدا حاکم است.