توصیه خداوند به رسول الله ص در مورد صبر نسبت به روز موعود

توصیه خداوند در مورد صبر نسبت به آنچه وعده داده شده

از دید اولوالعزم مِن الرسل، یعنی برای بررسی اولوالعزم من الرسل، وقتی انبیاء و رسل ع رو بررسی کنیم، مطلب جالب هست. وقتی میخوایم برای بررسی اولوالعزم من الرسل، انبیاء و رسولان رو مورد بررسی قرار بدیم، باید چند تا موضوع را توجه داشته باشیم. وقتی اینجا گفته میشه اولوالعزم، منظور عزم خاصی است. وقتی گفته میشه عزم، شما یک سوالی داری، عزم در چی؟ این عزم متعدّی است. عزم در چه چیزی؟ انسان های مختلف ممکنه در امور خودشان، در امور متعدد خودشان، عزم داشته باشند، وقتی مطرح است اولوالعزم مِن الرسل، اینجا یک سطح و یک موضوع از عزم خاصی مد نظر هست. در آیه ۳۵ سوره احقاف می‌فرماید که، فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُل‏ وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُم‏ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ ما يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلاَّ ساعَةً مِنْ نَهارٍ بَلاغٌ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الْفاسِقُون ‏. به اون روز وعده توجه کن، وقتی وعده فرا میرسه، به این گذر زمان وقتی نگاه می کنی، کل این دوره مثل یک ساعتی از یک روز هست. اینقدر کوتاهه. با این نگاه، ای رسول اِصْبِر، صبر کن، كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُل‏ وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُم‏ ، نگاه نکن که دوران دنیا طولانی است، سال‌ها ظالمین و معاندین حکومت خواهند کرد، دولت خواهند داشت، ظلم خواهند کرد. وقتی روز وعده میرسه همه متوجه میشند که کل این دوران گذشته مثل یک ساعتی از یک روز هست، یه بخش کوتاه. از این نگاه باید رفتار رسولان رو با قومشون بررسی کنیم.

صبر نوح علیه السلام بر اذیت و آزار قوم

وقتی بررسی کنیم رفتار نوح، ابراهیم، موسی و عیسی ع، رفتار ویژه ای است. نوح ۹۵۰ سال رسالت کرد، چند نسل آن قوم عوض شدند، رفتارش چی بود؟ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُم این رو اجرا کرد، واجد این موضوع بود تا کار به جایی رسید که خداوند متعال به او وحی کرد که دیگر کسی از این قوم، نه الان و نه در آینده ایمان نخواهد آورد، به هیچ وجه کسی ایمان نخواهد آورد، این رفتار این گونه بود. همین ماجرا در داستان ابراهیم علیه السلام است. همین ماجرا در داستان موسی علیه السلام است.

صبر موسی علیه السلام بر اذیت و آزار قوم بنی اسرائیل

در ماجرای موسی علیه السلام، موسی وقتی با قوم بنی اسرائیل، مدت‌ها حرکت کرد، قوم بنی اسرائیل خیلی ظلم کردند، موسی ع هیچ وقت نسبت به عذاب اونها عجله نکرد. ببین بعد از این همه لطف و محبت خدای متعال از طریق موسی به قوم بنی اسرائیل و بعد از نجات شون از فرعونیان و عبور از دریا و به هلاکت رسیدن فرعونیان، موسی علیه السلام چند صباحی این قوم رو تنها میگذاره و به کوه طور میره، به میقات، وقتی برمیگرده این قوم گوساله پرست شدند، مسیر العجل رو در پیش گرفتند. موسی علیه السلام نسبت به این قوم عجله نمیکنه. همین قومی که اینگونه رفتار کردند، از موسی علیه السلام می خواهند که، ما باید رب تو رو ببینیم. موسی علیه السلام اینها رو به طور می بره و اینها با نوری از جانب رب مواجه میشند و همه شون می میرند. رفتار موسی علیه السلام چیه؟ از خداوند متعال می خواهد و دعا میکنه که این ها رو زنده کن و اینها رو ببخش، با اینکه موسی علیه السلام می دونست سرانجام این ها عذاب است. اینها قوم سر به راهی نخواهند شد ولی فرمان خداوند متعال این هست صبر، صبر و عدم عجله.

توصیه خداوند در مورد وسعت دید در مقوله زمان

یک انسان چرا عجله میکنه؟ چون وسعت دیدش به زمان محدود هست. چرا نسبت به بعضی موضوعات عجله میکنه؟ چون همه نگاهش همین چند سالی است که داره میبینه، وسعت دیدش به همین میزان است. خدای متعال در آیه ۳۵ دعوت میکنه که وسعت دید شما به زمان باید چگونه باشه؟ اینکه کل دورانی که انسانها تا زمان وقوع وعده طی می کنند، ساعتی از نهار، ساعَةً مِنْ نَهارٍ. این یک معرفته، یک معرفت بزرگه. یک معرفتی که گاهی ما ممکنه منطقی و به لحاظ فکری واقف باشیم ولی در عمل واقف نیستیم، عامل نیستیم. فَاصْبِرْ‏ ...وَ لا تَسْتَعْجِلْ یعنی در عمل باید پایبند به این معرفت باشیم.