رفتار شرک آلود صاحب دو جنّت و رفتار توحیدی مصاحب او در داستان ولایت ِلله در سوره کهف
در داستان ولایت ِلله سوره کهف، آن چیز که پایه رفتاری سرزمین ولایت خداست، عدم شرک به خداست، واجد بودن گام اول توحید است، واجد بودن آیه چهارم سوره توحید است وَ لَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدُ اگر این رو واجد نباشی، آنجایی که ولایت ِلله ظهور میکنه، جنت هم داشته باشی آن جنت نابود میشه. در داستان ولایت در سوره کهف، دو نفر مطرح هستند، یک فردی که دارای دو جنت است و یک فردی که مصاحب این فرد دارای جنت است. رفتار این فرد مصاحب در این داستان، رفتار عجیبی است. کسی است که جنت اون فرد به چشمش نمیاد بلکه رفتارهای اون فرد در قبال خدای متعال به چشمش میاید، اون چیزی که براش مهم هست اینه، این فرد دارای جنت آیا رفتار توحیدی نسبت به خدای متعال داره؟ این تو چشمش پررنگ است، أَ كَفَرْتَ بِالَّذِى خَلَقَكَ مِن تُرَابٍ ثمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ سَوَّاكَ رَجُلا . این فرد براش این موضوعات مهم هست، کسی که صاحب یا مصاحب کسی است که دارای جنت است و براش این موضوعات مهمه، چند نکته و تذکر رو به اون فرد مطرح میکنه، در آیه ۳۷ میفرماید، أَ كَفَرْتَ بِالَّذِى خَلَقَكَ مِن تُرَابٍ ثمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ سَوَّاكَ رَجُلا آیا تو کافر شدی به کسی که تو را از تراب خلق کرد سپس از نطفه سپس تو را به صورت یک مردی قرار داد؟ آیا تو به این فرد کافر شدی؟ لَكِنَّ هُوَ اللَّهُ رَبّى وَ لَا أُشرِكُ بِرَبِّى أَحَدًا ولی من اینطوری هستم که الله رب من است و هیچ احدی رو شریک او قرار نمیدهم. وَ لَوْ لَا إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِالله چرا وقتی وارد جنت خودت شدی نگفتی مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِالله و هیچ قوتی و نیرویی نیست مگر از جانب الله. بله هرچه که به حریم نزدیکتر میشویم، هرچه ارتفاع بیشتر میشه، این موضوعات پررنگتر میشه. چشم این فرد رو این جنات نمیگیره. آنچه که براش مهم هست رفتارهای توحیدی این مردی است که در این جنات است، میفرماید کهفَعَسىَ رَبِّى أَن يُؤْتِينِ خَيرًا مِّن جَنَّتِك امید دارم که خدای متعال بهتر از جنت تو رو به من ایتا خواهد کرد، نه جنتی بهتر از جنت تو، چشمش جنت نیست. و در ادامه جملاتی میفرماید حاکی از اینکه این جنت تو نابود خواهد شد و این جنت نابود میشه و برای اون مرد مالک جنت چیزی بجز حسرت نمیمونه، حسرتی به خاطر شرکوَ يَقُولُ يَالَيْتَنىِ لَمْ أُشرِكْ بِرَبِّی أَحَدًا و کسی او را نصرت نخواهد کرد و هیچ گروهی توان نصرت او را نخواهند داشت، و هیچ گروهی رو نداشت تا او رو نصرت کنند. در آنجا ولایت برای خدای الحق است.