آیا منظور قرآن از دستور به اقامه صلاة، خواندن نماز های یومیه است

ارتباط بحث قرآنی اقامه صلاة با نمازی که ما می خوانیم چیست؟

بله یه بحث که در نماز مهم هست بحث رابطه ظاهر نماز و مفهوم اقامه نماز هست. مفهوم اقامه نماز که در قرآن مطرح هست با ظاهر نماز که ما بعنوان نماز اون رو انجام میدیم چه رابطه ای دارن؟ نمازهای پنجگانه که در اوقات مختلفی خوانده میشه با اقامه نماز چه رابطه ای دارن؟ اینکه نماز صبح دو رکعت نماز می خونیم. در نماز ظهر چهار رکعت، عصر چهار رکعت، مغرب سه رکعت، عشا چهار رکعت، در پنج وقت معلوم، شما پنج بار به رکعات مختلف یک ظاهری رو در نماز اجرا می کنی و اذکاری رو بیان می کنی، آیا این اقامه نماز هست؟ بحث اقامه نماز که در قرآن مطرح هست، بحث مصلی بودن که در قرآن مطرح هست با ظاهر نماز چه ارتباط داره؟ کلا بحث صلاة که در قرآن مطرح هست با موضوعات وابسته به صلاة، مثل اقامه نماز، اقامه صلاة. مثل سعی برای صلاة و موضوعات دیگه که برای صلاة مطرح هست، ارتباطش با ظاهر نماز چی هست؟ آیا صلاة یک رفتاری در اوقات مشخصی هست؟ آیا مباحثی که از نماز از صلاة در قرآن مطرح هست، همه اونها مترتب به همین نمازی است که ما در روز می خونیم؟

آیا نماز های یومیه، همان امر به اقامه صلاة است

آیا وقتی در قرآن گفته میشه که اقامه نماز کنید، در مقاطع مختلف در جاهای مختلف قرآن این بحث اقامه نماز یا بحث صلاة کردن مطرح هست، همه اونها همین نمازهای پنجگانه هست؟ ارتباط اینها با هم چی هست؟ منظورمون از اینکه همه اونها هست، اون صلاةهایی که به مؤمنین گفته میشه. بله یکسری صلاةها هست گفته میشه که، مثلا ملائکه صلاة دارن، منظورمون اونها نیست. اونها که معلومه، اینها نیست. منظورمون این هست که این صلاتی که به مؤمنین دستور داده میشه. اقامه نماز کنید. صلاة کنید. آیا در اجابت این فرامین، اینکه ما پنج وعده نماز در روز بخونیم، این فرامین رو اجابت کردیم؟ در واقع عامل به این آیات بودیم؟ ولو به بهترین شکل نماز بخونیم. با بهترین توجه نماز بخونیم. تمام حدود و صغور شرعی که برای اون نماز مطرح هست رو مراعات کنیم. با حضور قلب نماز بخونیم. آیا خداوند بارها و بارها ما رو به یک عمل دعوت کرده؟ آیا همینطور که دستور به نماز هست، این برداشت از اینکه خوب این یعنی همین نمازی که ما در روز می خونیم؟ آیا این کفایت می کنه؟ یا اصلا همینه؟آیا میشه گفت این نیست؟ آیا میشه گفت همه جا این نیست؟ ای رسول، کی هست؟ این رسول خداست. سید ما رسول الله ص. در چه سالی؟ چند سال بعد از بعثت. ای رسول، نماز بخون. ببخشید من دارم می خونم. آیا منظورش این هست که بهتر نماز بخون؟ آیا منظور این هست که نمازی که می خونی رو ارتقا بده؟ آیا این به این معناست؟ یا اینجا که گفته میشه صلاة کن، مسئله صلاة یومیه نیست. مسئله اون پنج صلاة یا اون پنجاه و چند رکعت نمازی که رسول الله ص، نمازهای واجب و نافله ها رو می خوندن، مسئله اون نیست. خوب اون رو که دارند انجام میدن که. گفته میشه که خوب صلاة کن. یعنی بر این نمازها اضافه کنم؟ تعداد بیشتری بخونم؟ کیفیتش رو بهتر کنم؟ یعنی چی کار کنم؟ ببینید بعنوان مثال در سوره کوثر در سال چندم بعثت هست. خداوند به رسول الله ص می فرماد که، فصل لربک. نماز کن، صلاة کن لرب. یعنی چی کار کنم؟ یعنی نمازهام بیشتر میشه؟ یعنی قبل از این نماز نمیخوندم الان بخونم؟ خوب این در فرازهای مختلف از قرآن، هم به رسول الله ص چندین بار دستور به نماز داده شده هم به مؤمنین. آیا اینها تکرار است؟ آیا اینها به معنای ارتقا در نمازه؟ آیا اینها به معنای توصیف جنبه های مختلفی از نمازه؟ آیا اینها به معنای بیان آثار متعددی از نمازه؟ آیا به معنای کارکردهای متعددی از نمازه؟ ما چطور باید به این تعدد در دستورات به نماز نگاه کنیم؟ آیا پاسخ اینه که این دستورات متعدد در واقع موضوعات متعددی هستند؟ آیا نماز همین نمازهای پنجگانه هست؟ همه این دستورات بر این نماز پنجگانه مترتبه؟ یا ممکنه برخی از این دستورات مربوط به نمازهای پنجگانه باشه، برخیشون هم اصلا نباشه. یعنی در واقع آیا می تونه پاسخ اینطور باشه که اجرای استجابت برخی از تعداد معدودی از اون دستورات به نماز، نمازهای پنجگانه هست، استجابت تعدادی از اون دستورات به نماز به شکل دیگری خواهد بود؟