در سوره مبارکه مائده، ارتباط ولایت، و مائده آسمانی که از بزرگترین معجزات حضرت عیسی (ع) است، قابل توجه است

ارتباط سوره مائده با نامگذاری سوره مائده و نامگذاری سوره مائده با ولایت امیرالمومنین علیه السلام قابل توجه است. نامگذاری مبارک سوره مائده بر اساس اون معجزه مائده‌ای است که در سوره مائده از طریق عیسی ع مطرح است، معجزه‌ای بسیار بزرگ، معجزه‌ای که خدای متعال در مورد معجزه‌ای به این شکل، با جدیت و با شدت برای یک عقوبت صحبت نمیکند، میفرماید اگر کسی معجزه مائده آسمانی رو انکار کنه، کافر بشه نسبت به این معجزه، او رو چنان عذابی میکنم، احدی از عالمین را چنین عذابی نکرده باشم، این معجزه قیمتش خیلی بالاست، این معجزه ارتفاع معجزات عیسی ع است، این معجزه تغییر در نظام آسمان است، این معجزه آوردن یک رزق نیست در کنار انسانها، مثل معجزه‌ای که در کنار مریم سلام الله علیها انجام میشد، بلکه تغییر در نظام آسمان است، آسمان دنیا، آسمان اول. پهنه‌ای از آسمان تغییر میکند، و نه رزق بلکه پهنه‌ای از آسمان، چنان تغییری میکند که، فضایی در آن شکل می‌گیرد که عنوانش است مائده، در مائده رزق هم هست فراوان. این مسئله کجا مطرح است؟ در چه سوره‌ای مطرح است؟ در سوره مائده. سوره مائده از یک نظر دیگر و نظر مهمش و اصلی‌اش سوره ولایت است. سوره‌ی از کمال دین و اتمام نعمت و اسلام هست تا ارتقاء ولایت، سوره پلکان ولایت است، سوره ارتقاء ولایت خداست، پلکان ارتقاء ولایت خداست، این هست، این ارتباط. اینجا باید ارتباط موضوع مائده یعنی تغییر در پهنه‌ای از آسمان دنیا، یعنی تغییر نظام آسمان، آسمان دنیا و آسمانها بر اساس ارتقاء ولایت رو دنبال کرد. ارتقاء ولایت چند تاثیر داره، 1- ارتقاء علم، علم توحید 2- ارتقاء سلوک، سلوک توحید 3- تغییر بسیار بزرگ و عجیب در نظام خلقت، در نظام آسمانها، در نظام آسمانها و زمین. اینجاست که گفته میشه اگر در یوم غدیر با ولایت امیرالمومنین علیه السلام بیعت میشد و پایبندی صورت میگرفت، برکات از آسمان و زمین بر انسانها جریان پیدا میکرد، استدلالش کجاست؟ ارتباط بین ولایت و مائده. چرا نشد؟ چون این پایبندی نبود، خب پایبند نبودند، به واسطه ولایت امیرالمومنین علیه السلام این کار میشد، این کار انجام میشد، مگه چی میشد؟ اگر این کار انجام میشد، به خاطر اون کفری که انجام میشد، عذابی انجام می‌شد که سخت‌ترین عذاب‌ها بود. جریان ندادن نعمات و مائده از آسمان و زمین بر انسانها بعد از یوم غدیر، لطف به انسانها بود، به خاطر اون تخطی که کردند، به خاطر عدم پایبندی به اون بیعت، به خاطر اون کفر، به خاطر عدم ایمان.