الله، صفات الله، اسم الله و حلقه حرف باء، چهار جایگاه در (بسم الله الرحمن الرحیم) هستند

بحثی در مورد بسم الله الرحمن الرحیم. یک نگاه ادبی میشه داشت به بحث بسم الله الرحمن الرحیم. با توجه به بحث لسان قرآن میشه جملات قرآن رو یک چیدمان ارتفاعی کرد، یک چیدمان حجمی، یعنی مفاهیم محوری و اصلی در یک جمله، مشخص بشه و حلقه‌های مفاهیم متصل به هم، بعد از اون، مشخص بشه. اگر این کار رو در بحث بسم الله الرّحمن الرّحیم انجام بدهیم، محور این جمله، واژه الله هست. نقش این واژه در این جمله، مضاف الیه است، یعنی ترکیب واژه اسم، قبل از الله، به الله، باعث شده که الله نقش مضاف الیه داشته باشه و از یک جهت هم موصوف هست، موصوف صفات الرحمن و الرحیم. با این نگاه بحث ترکیب بسم الله به سه رتبه بحث و ترکیب جمله بسم الله الرحمن الرحیم به چهار رتبه بحث، تقسیم میشه. در بحث بسم الله الرحمن الرحیم، ما چهار جایگاه داریم، 1- جایگاه واژه الله است که رتبه برتر هست، رتبه ۱ هست، در رأس قرار دارد، در رأس این هرم، در رأس این چیدمان حجمی. بعد از اون صفات الرحمن و الرحیم هست، بعد از اون جایگاه، جایگاه صفات هست، رتبه بعدی جایگاه اسم هست، جایگاه اسماء خدا و رتبه بعدی جایگاه حرف ب هست. خب اینجا یک معرفت هست نسبت به بسم الله الرحمن الرحیم و یک معرفت هست نسبت به جایگاه اهم موضوعات مربوط به خدای متعال در عالم. بسم الله الرحمن الرحیم در واقع معرفی الله و حریم الله هست. چهار حیطه حریم مربوط به خدای متعال در بسم الله الرحمن الرحیم معرفی میشه. 1- حریم الله، حریم ذات، 2- حریم صفات، 3- حریم اسماء الله، 4- حریم حلقه حرف ب. بقیه بحث عالم، در اتصال به حریم حلقه ب هست. ورود به توحید و حریم‌های توحیدی خدای متعال، آغازش با اتصال به حلقه حرف ب هست، معرفت این چهار حریم، اصلی‌ترین معرفت توحیدی است که یک موحد باید دنبال کند.