تمام افعال چه در آغاز و چه در ادامه و انتها، و تمام زندگی انسان باید مقید به بسم الله الرحمن الرحیم و ذیل آن باشد

بله کارها باید متصل به بسم الله الرحمن الرحیم باشد. این اتصال به بسم الله الرحمن الرحیم نه در آغاز است تنها، بلکه در همه مسیر است. بسم الله الرحمن الرحیم یک نقطه اتصال است به توحید، یک نقطه اتصال است به خدای متعال، نقطه اتصال هرچه که فعل است، هرچه که عنوان فعل به خودش می‌گیرد. یعنی هر کاری که انسان انجام می‌دهد، البته به صورت کلی هر کاری که در عالم باید انجام بشود توسط هر کسی و هر شیئی، حالا در خصوص انسان‌ها هر کاری که یک انسان انجام می‌دهد، به صورت پیوسته باید مقید باشد به بسم الله الرحمن الرحیم، آغازش، در اثنای کار، به سرانجام رساندن آن فعل. در یک مقوله‌ای اگر موضوعات مختلفی لازم است، افعال مختلفی لازم است، باید آن افعال متصل باشند به بسم الله. انسان باید ذیل بسم الله زندگی کند، با این تعریف زندگی باید ذیل بسم الله باشد، زندگی باید مقید به بسم الله باشد. مقید بودن به بسم الله الرحمن الرحیم یک شاخص است. شما وقتی یک مقوله رو در یک جایی می‌خواهی بررسی بکنی و ببینی که آیا مسیر این مقوله درست است یا نه، در هر زمانی می‌توانی چک بکنی، هر یک از افعال مربوط به آن مقوله رو چک بکنی که آیا مقید به بسم الله است یا نه؟