عفو خدا در برخی موارد در عدم اصابت مصیبت دنیایی شامل حال انسان ها می‌شود نه در نداشتن عقوبت اخروی

بما کسبت ایدی الناس اگر منطبق بر دین نباشه در واقع آنچیز که باید ظهورش باشه ظهور فساد فی البر و البحر هست. ببین اگر بما کسبت ایدی الناس اگر منطبق بر دین نباشه در واقع نتیجه این باید ظهور فساد فی البر و البحر باشه. یعنی نتیجه این بما کسبت ایدی الناس بر همه انسانها بر زمین بر خشکی بر دریا همه جا بروز پیدا کنه و اصابت کنه، چرا این اتفاق نمی افته؟ پس ببینید ما الان یک مطلب رو داشته باشیم اینکه بما کسبت ایدی الناس نتیجه داره، بروز داره. بروزش اگر منطبق بر دین نباشه ظهر الفساد فی البر و البحر هست. خوب می گیم یه دوره ای به بشر نگاه می کنیم ظهر الفساد فی البر و البحر نیست چرا؟ چون منطق عفو خداوندی حاکم هست. منطق عفو خداوندی در چه چیزی حاکم هست؟ در اصابت مصیبت نه در اینکه این فرد بخاطر این فعل غلطش به بهشت برود، در اصابت مصیبت حاکم هست. وَ ما أَصابَكُمْ‏ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثير ، وَ يَعْفُوا عَنْ كَثير الی الابد بهشت. شما مثلا یه رفتار منفی انجام دادی رفتار منفی که بسیار زشت بوده اصلا منطبق بر دین نبوده و مصیبت هم به شما وارد نشده و خدا شما رو عفو کرده، نه حتی بخاطر درخواست عفو شما. اینجا موضوع درخواست عفو شما نیست. خدا عفو کرده، عفو کرده در چه چیزی؟ عفو کرده در اصابت مصیبت.