حمد نسبت به الکتاب مدخل و منظر ورود به ماه مبارک رمضان است

در پیشاپیش ماه مبارک رمضان هستیم، الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ ، الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ ، الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ این جمله، این معرفت، ارتفاع ورود ما به ماه مبارک رمضان باشه، حمد خدایی را که نازل کرد بر عبد خودش الکتاب را، با این حمد وارد ماه مبارک رمضان بشویم، با این حمد وارد ماهی بشویم که این ماه، ماه نزول قرآن است، با این حمد به سمت بهره از سفره‌ای بشویم که در ماه مبارک رمضان پهن شده و آن سفره‌ی کتاب خداست، الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ . اگر خدای متعال توفیق بدهد، اگر توفیق پیدا کنیم در ماه مبارک رمضان به چنین سفره‌ای کشیده بشویم و بر چنین سفره‌ای متنعم بشویم، این سفر اینطور هست،وَ لَمْ يجْعَل لَّهُ عِوَجَا ، کج و کولگی در این سفره وجود ندارد، موضوع بیخودی در این سفره وجود ندارد، حرکت فراز و نشیبی در این سفره وجود ندارد،وَ لَمْ يجْعَل لَّهُ عِوَجَا ، راهی بدون عوج، سفره‌ای بدون هیچگونه غذای بد، نه کج و کولگی در این سفره هست، نه راه غلط در این سفره هست. نه تنها این سفره اینگونه نیست بلکه قیام دهنده است، بلکه انسان رو از جایش بلند می‌کند،وَ لَمْ يجْعَل لَّهُ عِوَجَا قَيِّمًا بلکه انسان را از جایش بلند می‌کند به سوی ارتفاعات توحید، به سوی مقامات توحید، به سوی سلوک در گام‌های توحید البته از مسیر درست، البته با ملزومات درست. بله از این مدخل و منظر وارد ماه مبارک رمضان بشویمالحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَنزَلَ عَلىَ‏ عَبْدِهِ الْكِتَابَ .