سختی کشیدن در راه خداوند و همّ و غم هدایت دیگران را داشتن

راه خدا، کسی که در راه خدا هست، کسی که در راه کسب معرفت خدا هست، اگر خدای متعال توفیق داد و او معرفت کسب کرد، اگر خدای متعال توفیق داد و او با قرآن و علم قرآن آشنا شد و در این عرصه آمد، یکی از نشانه‌های درست رفتار کردن، اینکه شما به درستی دارید رفتار میکنید، در موقعیت خوبی هستید، اینه که یه کم به خودت سخت بگیری، یه ذره به سختی بیافتی، یه ذره به فشار بیفتی، پا روی پا در یک موقعیت گرم و نرم، نمیشه، دورهمی خوش باشیم، نمیشه، خوش باشیم ها، باید یه ذره به خودمون سخت بگیریم. باید یه کم طه رو الگو قرار بدیم. طه بودن رسول الله صلوات الله علیه را الگو قرار بدیم. این مهمه. نمیشه خدا خوبه، ما هم خوبیم، خدا هم به ما لطف کرد، معرفت داد، همه چی خوبه، حالا بریم بخوابیم تا مرحله بعد. این رو باید توجه کنیم، در سوره کهف خدای متعال در مورد رسول الله صلوات الله علیه می‌فرماید که، فَلَعَلَّكَ باخِعٌ‏ نَفْسَكَ عَلى‏ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَديثِ أَسَفاً ، اون افرادی که قبل از اون معرفی شده، کسانی که، قَالُواْ اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ، کسانی که اینطور هستند، کسانی که در شرک هستند، در کفر هستند، در مسیر غیر خدا هستند، در مسیر شیطان هستند، مسیر پیش رو در آینده بَأْسًا شَدِيدًا شدید هست مِّن لَّدُنْهُ . این آدمهای قائل به ولد برای خدای متعال، در اون بَأْسًا شَدِيدًا عجیب گرفتار میشوند، عجیب لطمه میخورند. حس رسول الله صلوات الله علیه چی هست؟ رفتارش چی هست؟ این نیست که، خب به من چه گوش نکردند. خودشون میدونند. تقصیر خودشون هست. نه، اینه لَعَلَّكَ باخِعٌ‏ نَفْسَكَ عَلى‏ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَديثِ أَسَفاً ، از فرط ناراحتی برای این افراد، نزدیک هست که جونش رو از دست بده، خودش رو به کشتن بده. از فرط تاسف برای این افراد، در حالت تاسف برای این افراد، داره خودش رو نابود میکنه، اینه رفتار رسول الله صلوات الله علیه. خدای متعال در سوره طه می‌فرماید که، ای طه، طه، مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْءَان لِتَشْقَى، إِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن يخْشى‏ ، ای رسول، ای کسی که قرآن بر تو نازل شده، از فرط این صفت طه بودن، خودت رو بسیار به شَقَیَ انداختی، لازم نیست، حکم تو، وظیفه تو، در حد وظیفه، این هست که یه تذکره ای به مَن يَخْشى بدهی و اگر این رو انجام بدهی کفاف میده، در حد وظیفه کفاف میده و اینجا هم خودت رو به شقی بینداز، به سختی بینداز، ولی رسول الله صلوات الله علیه چی هست؟ چگونه رفتار میکنه؟ لَعَلَّكَ باخِعٌ‏ نَفْسَكَ عَلى‏ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَديثِ أَسَفاً ، برای کیا؟ نسبت به کسانی که، اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ، نسبت به آنها. سوره کهف با یک نگاه، سوره کارگزاران و یاران اصلی امام زمان صلوات الله علیه است. حس درونی این کارگزاران نسبت به انسان ها چی هست؟ نسبت به انسانهای ملحد چی هست؟ نسبت به کفار چی هست؟ همین آیه ۶ سوره کهف، از این آیه تبعیت می کنند، لَعَلَّكَ باخِعٌ‏ نَفْسَكَ عَلى‏ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَديثِ أَسَفاً . از کتاب الله، با پرداختن به کتاب الله، با پرداختن صحیح به کتاب الله، در دو وجه، وَ لَمْ يجْعَل لَّهُ عِوَجَا و قَيِّمًا ، انذار کتاب الله رو نسبت به بَأْسًا شَدِيدًا دریافت کردند و حس شون نسبت به انسان‌ها این هست. در تبعیت از رسول الله صلوات الله علیه نزدیک هست که نفس خودشون رو از تاسف برای انسانها، از اندوه برای انسانها، از بین ببرند، خودشان را نابود کنند، این قدر خودشان را به سختی می اندازند. اینجا باید پرسید آیا آقای فلانی، ای دوست گرامی، ای برادر، ای مجاهد، ای انسان، ای شیعه تویی که نگاهت این هست که میخواهی یاور امام زمان صلوات الله علیه باشی، نسبت به انسان‌ها اینگونه هستی؟ بله امام زمان صلوات الله علیه افرادی می خواهد که اینقدر سطحشون در مکتب انبیاء، در تحت تعالیم کتاب الله بالا بیاید و ارتفاع بگیرند که ضمن اینکه کار از دستشون برمیاد، غصه خور آدم ها باشند، غصه خور انسان ها باشند، غصه خور بشریت باشند، تاسف می خورند برای بشریت و با این کار بشریت بایستند. خب آیا ما اینطور هستیم؟ ما خودمون عامل غصه هستیم. امام زمان صلوات الله علیه نقل هست در روایات که پرونده اعمال همه به ایشان عرضه میشه، در موقعیت های مختلف به اعمال همه، به احوال همه شیعیان آگاه است، به انسان ها آگاه است. خب آیا ما عامل غصه نیستیم؟ عامل تاسف نیستیم؟ عامل نگرانی نیستیم؟