کُتُب همه انبیاء (ع) به زبان عربی بوده است و پیامبرشان آنرا به زبان قوم می خواند، در حالیکه لسان قرآن و لسان قوم رسول الله (ص) هر دو عربی است

عرض شد که کتاب همه انبیاء علیهم السلام به زبان عربی بوده و به زبان عربی نازل شده. از اونجایی که سایر انبیاء غیر از رسول الله صلوات الله علیه، قوم‌شون غیر عرب زبان بودند، عمده این کتب آسمانی که به زبان عربی نازل شده بودند، در مقام بیان برای قوم، به زبان قوم مطرح شده‌اند، یعنی یک ترجمه اینجا اتفاق میافته، ولی در قرآن این ترجمه اتفاق نمی‌افته، چرا؟ چون قوم مقابل، اسماً قوم عرب هست، قومی است که زبانش عربی است، هر چند که عربی که می‌داند، عربی ضعیف، تطور یافته و به خطا رفته است، ولیکن اسم‌شون دیگه قوم عرب است، قوم عربی است، لسان‌شون، لسان عربی است. لذا این ترجمه در قرآن اتفاق نیفتاد، قرآن به همان زبان وحی که عربی است، نازل شده بود، بیان شد. این یکی از افتراق‌ها و اختصاصات مربوط به قرآن هست نسبت به سایر کتب انبیاء علیهم السلام که در بین اقوام‌شون مطرح شده، همان زبان عربی نازل شده، همان کتاب عربی نازل شده عیناً بیان شد. این خودش یک اختصاص است برای قرآن.