دغدغه در به جا آوردنِ حقِّ دانسته های توحیدی

وقتی رشد نباشد، علم توحید حجابی برای سلوک توحیدی خواهد شد

وقتی از توحید صحبت میشه، یک بخش، علم توحید هست، یک مطلب دیگه سلوک در توحید هست، باید به سلوک توجه کنیم. اگر خدای متعال توفیق بده و در علم توحید رشد کنید، خوب هست، در علم توحید عالم بشوید این خوب است، ولی حتماً باید درش سلوک باشه. یک علم توحید هست، یک واقعاً ورود در حریم ولایت خداست و اهل ولایت شدن هست که مشمول رشد از جانب ولیّ بشویم، خدا برای ما چی بشه؟ ولیّ مرشد. خدای متعال هم ولیّ شما باشه، هم رشد دهنده‌ی شما در سلوک توحیدی. اگر بحث توحید داشته باشی و حتی آن مقداری که درست هم باشه و علم باشه برگرفته از قرآن، ولی سلوک درش نباشه، آن هم حجاب هست، حجاب ما تا خدای متعال قطورتر میشه، وقتی رشد نباشه، رشد در توحید نباشه. این مطلب رو باید توجه کنیم.

سوره کهف، سوره سلوک در توحید است

سوره کهف، یک درسی است برای ما از جهت سلوک، سلوک در توحید و دغدغه‌هایی که در آن سوره مطرح است، از مسیری که طی می‌کنند، از اعتزال‌هایی که دارند، از طلب هدایت‌هایی که دارند.

توجه به حق خداوند و حق تلاوت آیات، تا آنجایی که در توان مان است

بله این رو همه‌مون باید مراقبت کنیم. وقتی بحثی از توحید می‌شنویم، سعی کنیم که اون رو تا جایی که حقش هست، سعی‌مون این باشه، تا جایی که حق اون هست، در زندگی‌مون پیاده کنیم. این جمله رو نگوییم که تا جایی که حالا می‌توانیم، بعد با چندتا بهانه برای خودمون مطرح می‌کنیم که ما که نمی‌توانیم، اینجا که حد ما نیست، یا از پَسِش بر نمی‌آییم، یا اینقدر مسائل داریم که نمی‌رسیم به این، نه، خدای متعال اینطور صحبت نمی‌کنه، می‌فرماید تا جایی که حقش هست، به آیات قرآن جوری بپردازید که حقش هست، تلاوت آیات کنید حَقَّ تِلاوَتِه‏ اونجوری که حقش است، اثر بگیرید از آیات خدا، اونجوری که حق مطلب هست. بله در توحید هم سعی‌مون این باشه. وقتی مباحثی از توحید می‌شنویم و بر علم توحیدمون افزوده میشه، این دانسته، در ما دغدغه ایجاد کنه، برای اینکه من باید حق این دانسته رو به جا بیاورم.