بسم الله الرحمن الرحیم و حمد دو معرفت عظیم در سوره مبارکه حمد

به لحاظ مفاهیم عالی، وقتی بخوایم سوره حمد را دسته بندی کنیم در عناوین معارف و معرفت توحید الی الله، دو عنوان معرفت، در دو بخش سوره حمد مطرح است، عنوان اول موضوع آیه اول هست بسم الله الرحمن الرحیم ، معرفت اسمائی، معرفت معرفت الله، بر اساس اسماء الله و بهره از اسماء الله در عالم. بحث‌های متعددی اینجا مطرح است. مرحله بعد معرفت حمد هست. داشتن این معرفت به الله، درهمه مراحل عالم، از ابتدا، از خلقت اول، از زمان، از هر جایی که، الله رب آنجاست، رب عالمین تا جریان همه رحمت ها و محبت‌ها، الرحمن الرحیم و تا آینده، تا قیامت، تا ملک خدا در یوم الدین، همه این عالم رو بر اساس معرفت حمد ورود کردن. ما به ازای این دو فضا، در ادامه سوره حمد، دو فضا مطرح است: آیه پنجم سوره حمد، إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِين ، ما به ازای بسم الله الرحمن الرحیم است و اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيم، ، ما به ازای حمد است، یعنی فضای حاکم بر صراط، ما به ازای حمد است. بحث عبودیت و استعانت، ما به ازای بسم الله الرحمن الرحیم و بحث صراط مستقیم، ما به ازای حمد، معرفت حمد است. بدون معرفت حمد نمیشه بر صراط قرار گرفت. بدون معرفت حمد، حضور بر صراط ممکن نیست. قلق حضور بر صراط، معرفت حمد هست. صراط کجاست؟ اونجایی که شما معرفت حمد داری، همینجا، در دنیا، در بعد از مرگ، در آخرت، در بهشت. صراط مستقیم کجاست؟ اونجایی که شما معرفت حمد رو به دست آوردی. اینجا در شما زمینه ورود بر صراط و قرار گرفتن بر صراط مستقیم، ایجاد شده.