توجه دائمی به امام زمان (عج) به خاطر خود ایشان و نه فقط در گرفتاری ها و مصیبت ها

جلب توجهات در ایام بیماری به امام زمان (عج)

در این ایامی که بیماری همه گیر اقصی نقاط مردم جهان رو درگیر خودش کرده رسیدیم به مناسبت میلاد امام زمان ص. توجهات بسیاری به امام زمان ص جلب شد که بسیار هم خوب هست. توجهات بسیاری به منجی جلب شد در اقصی نقاط دنیا که بسیار هم خوب هست. این توجه جلب شدن خوبه. ولیکن کافی نیست. خلاصه عرض کنیم اینکه کافی نیست بلکه حتی اگر نگاه دقیق، رفتار دقیق انجام نشه، تبیین صحیح درش انجام نشه یه مقداری به کج راهه هست. ببینید وقتی ماجرای یه چنین بیماری اتفاق می افته ما احساس نیازمون به امام ع بیشتر میشه. اگر این موضوع رفع بشه احساس نیازمون چی میشه؟

احساس نیاز به امام ع در زمان آسایش، معیار ماست

اون زمان آسایش، معیار نیاز ما در زمان آسایش معیار ماست. معیار هست که این نیاز در زمان سختی، نیاز در زمان مصیبت، چقدر می تونه در ماجرای ظهور امام ع تأثیر داشته باشه. ما امامی بخوایم که به ما خدمت کنه. این نقطه ضعفه. امامی بخوایم که ما رو کمک کنه. این نقطه ضعفه اگر فقط این باشه. اگر رابطه ما با امام ع فقط این باشه یه نقطه ضعف هست. خیلی این بحث اگر پررنگ بشه یه جورایی یه کم بده. مثل یه رابطه پدر و فرزند. یه بچه ای وقتی تو آسایش هست و اوضاعش خوبه و ردیفه به پدر توجه نداره بلکه معصیت پدر انجام میده. یعنی آنچیز که خلاف نظر پدر هست رو قشنگ میره انجام میده هیچ مشکلی هم نداره. وقتی که گیر افتاد، مشکلی پیدا کرد که فقط از دست پدرش بر میاد، صدا می کنه که تضرع می کنه که بیا این مشکل رو حل کن. تا اینجاش باز ایرادی نیست بیا این مشکل رو حل کن. باشه دیگه متنبه شدی، متنبه شدی هیچ ایرادی نداره فقط شما باید وابسته به پدرت باشی این باید باشه. خوب از این لحظه به دلیل این مصیبت به دلیل این مشکل تصمیم گرفتی اینجوری باشی. باید توجه کنی پدر رو صدا میکنی برای الان صدا می کنی یا برای همیشه؟ اگه فقط برای الان هست رفتار ایراد داره. اگر ما صدا میکنیم یا مهدی ادرکنی فقط برای الانه ایراد داره. اشکال نداره قبل از این صدا نمی کردی الان تصمیم گرفتیم این حرف رو بزنیم. یه مصیبتی ما رو متنبه کرد، حواسمون رو بیشتر جمع کرد فهمیدیم، خوب فهمیدیم که نیاز داریم.

تصمیم برای اتصال با امام زمان (عج) چه در شرایط سختی و چه در آسایش

یا مهدی ادرکنی باید یک تصمیم برای همیشه باشه و الا یک رفتار غلطه. یک رفتاری است که توش ایراد هست. این تبیین رو حتما باید روی این موضوع داشته باشیم. اینکه عرض می کنیم، آیات قرآن داره. خداوند اونهایی که در بلاها خدا رو صدا می کنن بعد فراموش می کنن رو توبیخ میکنه. توبیخی می کنه که قبلا نکرده بود. اینها مستحق یک توبیخ جدید میشن. چرا؟ چون خود اون نوع رفتار بده. شما در یک مصیبت به دنبال منجی باشی به دنبال امام ع باشی بعد نیتت همین باشه که من فعلا از این مصیبت نجات پیدا کنم و تصمیمی برای اتصال به اون منجی به امام ع بعد از این مرتفع شدن این مصیبت، نداشته باشه. شما باید حتما این تصمیم رو داشته باشی. این اراده رو داشته باشی در مصیبت عهد کنی در مصیبت تعهد کنی برنامه بریزی. ممکنه بعدها در انجام برنامه اون عهدی که ایجاد شده نقطه ضعفهایی داشته باشی، بالا پایینی داشته باشی اون بحث بعدیه. استفاده موردی از نجات خدا رفتار صحیحی نیست. یعنی مراجعه به خدا برای استفاده موردی از نجات خداست. نجات از جانب خداست. خداوند این رو تأیید نمی کنه.

دوران مصیبت فرصتی برای عهد دائمی با امام زمان ع

خوب این دوران این بیماری همه گیر یه فرصتی هست که ما این عهد دائمی رو ببندیم. یعنی در واقع برای ما به سطحی از ارتباط با امام ع برسه، سطحی از ارتباط و نیاز ما به امام ع تعریف بشه که ما به آن، بعد از این وقایع و اینها هم پایبند باشیم. چه کنیم که ما مستحق توبیخ نشیم؟ چه کار کنیم ما موردی به امام ع نپردازیم در دوران مصیبت و گرفتاری و اینها؟ به نظر می رسه که باید در دوران مصیبت عهد ببندیم. باید در دوران مصیبت تضرع کنیم. تضرع کنیم عهد ببندیم. تضرع کنیم برنامه ریزی داشته باشیم برای آینده پس از مصیبت. البته از درون گرفتاری برنامه رو شروع کنیم و برای آینده پس از اون، اگه به دنبال همراهی با امام ع هستیم و اگر به دنبال یاوری امام ع هستیم به نظر حداقل کاری است که باید داشته باشیم. باید از خودخواهی بیرون بیایم باید از منیت بیرون بیام.

ظهور امام زمان (عج) را برای حل گرفتاری های خود می خواهیم یا به خاطر خود امام (ع)

امام ع رو برای امام ع بخواهیم نه امام ع رو برای خودمون. امام ع رو بخاطر امام ع بخوایم، این مهمه. از کجا بفهمیم ما امام ع رو برای امام ع می خوایم یا امام ع رو برای خودمون؟ به سطح خواستنمون در دوران گرفتاری و غیر گرفتاری نگاه کنیم. اگر در دوران گرفتاری میزان خواستنمون چند برابر دورانی است که گرفتار نیستیم پس ما به همون میزان اضافه شدنِ، امام ع رو برای خودمون می خواهیم. امام ع رو برای منِ خودمون می خوایم. امام ع رو برای مسائل خودمون می خوایم در واقع امام ع رو برای خدمت به خودمون می خوایم. می گیم امام ع بیا. چرا؟ خوب ما گرفتاریم، ما گرفتاریم شما چرا نمی خوای بیای؟ درخواستمون از امام ع اینطوره. بیا چون ما گرفتاریم. بیا چون شما باید باشی، بیا. این خیلی مهم هست. ما به یه رابطه اینگونه با امام ع نیاز داریم. امام ع شما باش، شما بیا بخاطر خودمه. آیا برای مسائل مختلف، آیا برای مصیبتها، برای اینجور موضوعات امام ع رو نخوایم؟ بله بخوایم. اونجا هم بخوایم ولی جوری بخوایم که به منیت و خودخواهی کشیده نشه.

خداوند مَلِک است، نه خدمتگزار، بنابر این باید اورا بندگی کنیم

ببینید امیر المؤمنین ع در دعای کمیل چی می فرماید؟ یکی از عباراتش قَوِّ علی خدمتک جوارحی. به من قوت بده. من در ضعف هستم به من قوت بده. قوت بده که قوت داشته باشم، خیلی خوبه قوت داشته باشم، نه قَوِّ علی خدمتک، بخاطر خدمت به تو. مصیبت رفع بشه بخاطر تو. مسائل حل بشه بخاطر تو. بخاطر امام ع مصیبت نباشه. بخاطر امام ع دنیا بهتر بشه. بخاطر امام ع جهان بهتر بشه نه بخاطر ما. جهان بد بود اینقدر بد بود که، یکی از دلایلش، اینقدر بد بود که تو در غیبت رفتی. جهان بهتر بشه که تو باشی. خدا برای خدمت به ما نیست. امام ع برای خدمتگذاری به ما نیست. کی عبد کیه؟ باید تکلیف رو معلوم کنیم. عبد در خدمت مَلِک هست. ما گاهی رابطه مون با خدا یه مقداری جا رو عوض می کنه. در مقام یک عبد باید خواسته داشته باشیم. عبد باش خواسته داشته باش عرض نمیکنیم که خواسته ای نباشه. درخواستی نباشه مسئلتی نباشه آموزش داده شده در قرآن به ما آمورش داده شده مسئلتهای بسیار باید داشته باشیم، در جایگاه یک عبد. عبد یعنی یه خدمتگذار. ببین اول ایاک نعبد دوم ایاک نستعین. اول عبدم حالا در این بستر عبودیت از تو استعانت می خوام. خوب به این موضوع باید توجه کنیم اینها ظریفه اینها بخصوص در دورانی که انسان به گرفتاری و مصیبت و اینها دچار میشه، اینها ظریف هست. اینها رو باید توجه کنیم بهش. درخواست نجات باید در بستری از توبه و تضرع باشه. یعنی شما توبه کنی. باید براساس توبه درخواست نجات کنی درخواست خلاصی کنی. بگی من نسبت به گذشته ام توبه کردم. از این لحظه به بعد تصمیم دیگری دارم. از این لحظه به بعد،کلا الی آخر نه فقط در دوره این مصیبت. این مطلب مهم هست.